Jedziemy się szkolić 😃

Cd. poprzedniego wpisu. Przyjrzeliście się temu zdjęciu? Widzicie nieprawidłowości? 🧐 Jest to przykład, nie ma na celu obrazy poszczególnej fotografii- jedynie wyjaśnienie pewnych wątpliwości.
Koń zapięty jest na wodzy Pessoa- chamsko ściągnięty w dół przez piłowanie po bezzębnej części pyska. Łeb ułożony jest dużo za pionem, krótkie paski z każdej strony uniemożliwiają mu przyjęcie naturalnej postawy rozluźnienia więc ten zapiera się na wędzidle i je zagryza co znowu buduje niechciane nawyki 🐴. Niemożliwe jest rozbudowanie mięśni przez naturalny balans na boki, bo koń musi trzymać głowę w jednym miejscu w innym wypadku dostanie metalem po zębach. Spięty jest m.in mięsień ramienno- głowy (czerwone kółka je zaznaczają). Grzbiet… Czy przypadkiem patenty nie mają za zadanie go podnieść? Koń ze zdjęcia ma plecy zapadnięte a brzuch pod nim zwisa. Linia poprowadzona od kłębu do kości miedniczej jest niemal prosta, prawidłowo powinna być skierowana w dół w stronę zadu. Strzałki, które umieściłam zaznaczają prawidłowy ruch mięśni i nóg 🐎. U konia ze zdjęcia działają one niestety odwrotnie. Poza tym występuje tu tzw. fałszywa potylica, czyli złamanie na wysokości 2/3 kręgu gdzie powinien występować płynny łuk. Często konie chodzące długo i regularnie w takiej postawie bardzo się pienią. Nie oznacza to wtedy żucia i akceptacji wędzidła a jest to wściekle spieniony pysk przez zaciśnięte ślinianki.
Poza tym coś na co najmniej osób zwróci uwagę- lonżowanie na wędzidle, które jest bardzo normalizowanie w szkółkach. Jak jeszcze na luźnej lonży na kantarze bądź z liną na halterze da się to ogarnąć tak na kiełźnie to coś czego nie pojmuję. Do pracy z ziemi służy kawecan. Wędzidło przesuwa się, kopytny chcąc złagodzić ból otwiera pysk, ale w pewnym momencie spotyka się z ograniczeniem w postaci nachrapnika lub skośnika- bo przecież jest niegrzeczny i nie chce współpracować. Mięśnie w potylicy i w szczęce się spinają co prowadzi do stwardnienia i znieczulenia, z czasem na coraz delikatniejsze sygnały- ludzie "ratują się" wtedy skośnikami i mocniejszymi ścięgierzami zamiast zajrzeć w głąb problemu. Żeby przybrać biomechanicznie poprawne zrotowanie szyi w pierwszym kręgu do łuku żuchwa delikatnie wychyla się na zewnątrz koła a nos do środka. Jeśli jednak lonża przypięta jest do żuchwy jak na wędzidle bądź pod ganaszami jak na kantarze to żuchwa wpada do środka a nos wypada na zewnątrz a więc pierwszy krąg szyi wykręca się na zewnątrz ↪️. Jest to niezdrowy sposób poruszania się i ograbia konia z szansy na dopasowanie kręgosłupa w łuk w całej jego długości co już po kilku sesjach powoduje bóle, w późniejszych etapach skoliozy czy syndrom kissing spine. Do tego łopatka i zadnia noga w biodrze jest zamknięta i nie ma możliwości ich aktywowania. Na zdjęciu może i występuje poszerzony wykrok, ale często jest to mylnie interpretowane- niekoniecznie musi to świadczyć o zaangażowaniu. Konik powłócze pod sobą nogami. Zad jest tak sztywny że zanim jedna noga stanęła na ziemi (lewa) druga już była ciągnięta do przodu (prawa)- większość ciężaru jest przeniesiona na przód ciała a tak nie powinno być (przyczynia się to m.in. do przeciążenia trzeszczek, braku ruchu od piętki i złej amortyzacji strzałką, syndromu topline). Praca w taki sposób to totalna masakra dla sylwetki i do niczego nie prowadzi, chyba nie muszę mówić że zostawia to także piętno na psychice 🙄.