Dobranoc wszystkim 🌹🌙

Dziś zostawiam Wam fragment mojego konkursowego opowiadania (jeszcze go nie opublikowałam).

Narracja prowadzona jest oczami (a raczej innymi zmysłami) niewidomej bohaterki. Możliwe, że coś się zmieni albo coś poprawię.

❝ Czułam woń deszczu, która mieszała się z czymś nieuniknionym. Moje mięśnie były spięte, a chłodniejsze od temperatury powietrza dreszcze przeszywały moje ciało aż do szpiku kości, przypominając rozmowę telefoniczną z bratem, do którego domu właśnie zmierzałam. Znałam tę trasę na pamięć. Prowadziły mnie te charakterystycznie popękane płytki po minięciu trzeciego skrzyżowania, które czułam pod nogami, zapach paliwa z warsztatu samochodowego nieopodal.❞

To tylko mały urywek. Prawdopodobnie całość opublikuję niebawem.

Zastanawiam się czy najpierw napisać całość i publikować, przez trzy dni, czy pisać po prostu i publikować po skończeniu każdej części. Jak myślicie?

Paaa 🤍