ostatnio jestem emocjonalna jak mrówka gdy ma okres, wczoraj się poryczałam bo słuchałam sobie kina i mega smutnej piosenki ktora za bardzo brzmiala jak ostatnie slowa coja (plus dzwiek samochodu na koniec), a dzisiaj niemal sie nie poryczalam przez to ze musialam sie rozstac z moim krolikiem na TRZY DNI. a takie pytanie do was: tez wam smutno gdy gdzies jedziecie? ja to zawsze odczuwam w warszawie, chce mi sie plakac ale nie przez tesknote za domem, tylko przez te warszawe. nie wiem czy umiem to wytlumaczyc… a propo podkarpackich drog to wlasnie wie wybralam w gory, mam sasiadow slowakow ktorzy pewnie juz mnie nienawidzą, ale to nic. wyobrazcie sobie jestem sobie w kosciele a tam caly powiat, kolejne ryczenie: jak glupia stalam na srodku kosciola gdy inni kleczeli, bo ja nie moge. jeszcze jedna rzecz z ktorej niekoniecznie jestem dumna (ale wciaz mnie to smieszy): kupilam z bratem lody i chlopak z zabki (kinda fine) powiedział "łosiem" i sie cicho zasmialam… wiem ze tak tu sie mowi w gorach ale nie moge sie przyzywczaic💔… a co tam u was?