Kochana Zaczytana…
Żałuję, że nie mogę Cię zobaczyć. Jesteś bardzo podobna do kogoś, kogo znam. Bardzo mi tego kogoś brakuje. I ten ktoś myśli, że o nim nie pamiętam. Ale ja nigdy go nie zapomnę. I mam ochotę zatłuc go za to, że mógł tak pomyśleć. I płakać nad tym, że już go przy mnie nie ma.
Więc nie trać wiary. Może i jesteś tylko jedną z siedmiu miliardów ludzi na Ziemi. Kroplą w oceanie. Ale zgaduję, że masz kogoś, kto może powiedzieć, że jesteś Jego kroplą. Tą jedną, jedyną i niepowtarzalną.
Proszę, zmień ten opis. I nigdy nie waż się mówić, że nic nie znaczysz. Nigdy. Chociażby ziemia waliła się pod Twoimi stopami, deszcz uparł się, żeby kapać Ci na łeb, a ogromny wulkan pod Twoim domem postanowił nagle wybuchąć. Właściwie, to nie prośba, ale polecenie. Rozkazuję Ci zmienić swój opis.
Ja też ostatnio bardzo pragnę coś zmienić. I przekonać o tym tego, kto mi nie wierzy.