Od kilku dni noszę się z zamiarem napisania tego wpisu.Od kilku dni słowa krążą mi po głowie.Od kilku dni…
Gdyby wszystko było takie proste do zrealizowania.Gubię się we własnych ambicjach,topię się we własnych wyobrażeniach,palę się w moich niewypowiedzianych myślach.Nie jestem wystarczająco dobra by sięgać po pióro.Palce palą mnie z zażenowania.Czytam moje stare pracę i czuję piekący wstyd,gdybym tylko potrafiła ugryźć się w język.
Czas zdecydowanie działa na moją niekorzyść.Płynie zbyt szybko wtedy kiedy modlę się o to by się zatrzymał chociaż na chwilę.Widzę zamazane blade twarze,liczby i litery,które zdecydowanie nie układają się we wzory i słowa,które podlegałyby jakiejkolwiek definicji.Jest nieskończenie wiele rozwiązań.Ale ja nie jestem żadnym z nich.

Chciałabym was przeprosić.Ogrom planów i wyobrażeń zagubił się w codzienności,a ja najzwyczajniej w świecie nic do was nie pisałam.Zwykłe słowo przepraszam brzmi trochę mdło,ale na nic więcej mnie nie stać.Mogę wam tylko obiecać,że niedługo coś się tutaj pojawi.Oprócz tego chce posprzątać na swoim wattpadzie i dalej pisać 21 gram i BD,ale to plany na dłuższy czas,nie zrobię tego z dnia na dzień.

Chciałabym też podziękować wszystkim tym,którzy są ze mną od początku i jeszcze we mnie nie zwątpili.Przepraszam też wszystkich tych z którymi kontakt mi się urwał.Po prostu chyba trochę mnie pewne rzeczy przerosły,a zamiast pisania wolałam wewnętrzne monologi w swojej głowie.Ostatnio znowu miałam taki czas kiedy chciałam przekreślić login zastanawiając się czy to już ten czas.

Minęły trzy tygodnie szkoły a ja już jestem zmęczona.Odliczam tylko dni do każdego piątku,a weekendy jakoś niewyobrażalnie się kurczą pod naporem zadań.

A jak wy się czujecie? Opowiedzcie mi proszę cokolwiek tylko chcecie,chciałabym widzieć czy ktokolwiek tu jeszcze pozostał.

🐚Wypalam się szybciej niż paczka Twoich ulubionych papierosów.
I chyba po prostu boję się tego jak wielka przepaść znajduje się między tym kim jestem i tym kim chciałabym być.Jestem doskonała w byciu niedoskonałą.Nie spełnianie moich planów najbardziej boli, ponieważ poprzeczka została zawieszona za wysoko.Zbyt wysokie ambicje prowadzą do upadku.

Może coś z tego będzie?
🐚Wybaczcie,że nic nie wstawiam,ale mój wewnętrzny krytyk doszedł do głosu i nic nie wydaje się chociaż trochę dobre.
🐚Jak nastroje przed nowym rokiem szkolnym? Ja osobiście mam ochotę zakopać się głęboko pod kocykiem i nigdzie nie wychodzić (chyba,że po herbatę do kuchni).

Życzę wam dużo cierpliwości i żeby ten rok był dla was owocny w dobre oceny.Pamiętajcie,że ludzie to tylko ludzie i nie warto dawać sobie wejść na głowę.Bądźcie sobą i nikogo nie udawajcie.Mam nadzieję,że wszystkie plany i cele które sobie założyliście na nowy rok szkolny uda wam się spełnić.Osobiście moim największym osiągnięciem będzie wstanie w ogóle do tej szkoły i dojechanie tam xd Cholernie boje się tego roku bo wiem ile od niego zależy i ta świadomość mnie paraliżuje.

Trzymajcie się cieplutko i oby wszystko poszło po waszej myśli.