Historia (nvm jaki tytuł)

Tego wieczoru przez godzinę patrzyłam przez okno…
-tęsknię za moim chłopakiem…
Powiedziałam w myślach, ostatnio dawno się widzieliśmy bo od 2 miesięcy jest w szpitalu
i to przezemnie.
-stało się to tak: w szkole robiliśmy kwiatki na dzień ziemi. Pani powiedziała że skończymy po przerwie a obok jego ławki był BARDZO ostry róg noi jak biegłam do drzwi a on akurat szedł to go bardzo mocno słuchałam na ten róg pełno krwi i on nieprzytomny. Zaczęłam ryczeć jak bóbr pani zapytała się mnie co się stało. Nie odpowiedziałam. Wezwali karetkę i kiedy weszli po niego znów się rozryczałam. Kiedy go wywieźli to był ostatni moment kiedy go widziałam. Po dwóch tygodniach nareszcie udało mi się do niego dodzwonić powiedział że jest mu przykro że tak postapiłam kiedy się rozłaczyłam zaczęłam płakać i wtedy mama weszła do pokoju
-co się stało? Zapytała
-eee.. Nic
-ok
Nie chciałam mówić mamie że jest moim chłopakiem. I do teraz się nie odezwał.
-bardzo za nim tęsknię.
-za kim? Zapytała mama
-za moją koleżanką jest chora
-szkoda. Odpowiedziała mama

Czy part 2?