~-Keith… Proszę…- wyszeptałam przez łzy.
Chłopak spojrzał na mnie ze smutkiem. Oczy miał pełne łez. Podbiegłam do niego i mocno go przytuliłam.
– Nie rób tego… Nie chcę cię stracić… – powiedziałam cicho.
– Nie ma innego wyjścia… Muszę…- odpowiedział smutno i przytulił mnie.
Nie wierzę… Chłopak moich marzeń od tak idzie sobie na śmierć? Nie pozwolę mu.
– Nie! Ty nic nie musisz! Proszę…- zaczęłam płakać.
– Chcę żebyś była bezpieczna.- odparł i otarł moje łzy patrząc w moje zapłakane oczy.
W tym momencie pocałowałam go ten pierwszy raz. Szybko oderwałam się od niego.
– Zależy mi na tobie…- wyszeptałam.
– Mi na tobie też…- wyszeptał.
To… zabolało. Jak mu może na mnie zależeć jeśli chce mnie zginąć i złamać mi serce.
– Jakoś nie widzę…- wybuchłam płaczem i pobiegłam do sali tronowej Zarkon’a.
Słyszałam za sobą jego i innych krzyki „Malli”, „Mallora”, „Wracaj, to niebezpieczne”, „Wracaj natychmiast” ale ich nie słuchałam, tylko biegłam z płaczem i złamanym sercem.~

***

~Czułem jakby wieczność minęła, a Malli nadal nie wstaje. To moja wina, gdybym pobiegł z nią nigdy by się to nie wydarzyło. Wszedłem do środka i usiadłem przy ciele Malli.
– Ja… przepraszam cię… Byłem głupi że sam chciałem iść pokonać Zarkon’a… Mogłem iść z tobą. Przeze mnie… jesteś teraz… martwa.- otarłem łzę.- Zależało i nadal zależy mi na tobie. Nie jestem tym jedynym dla ciebie… Lance byłby lepszy… Przepraszam cię Malli… Teraz może mnie nie słyszysz ale… wiedz, że bardzo żałuję.- spojrzałem na poranioną twarz dziewczyny.
Zbierało mi się na płacz. To przeze mnie ona tu leży. Teraz już nigdy nie usłyszę jej pięknego głosu, jej uroczego chichotu, nigdy już nie zobaczę tych pięknych szarych oczu, już nigdy nie zobaczę jej pięknego uśmiechu, ani nie poczuję ciepła jej ust na moim policzku. Ostatni raz ująłem jej zimną dłoń i ucałowałem jej zdrętwiałe usta.
– Kocham cię Malli… i zawsze będę cię kochał…- wyszeptałem ze łzami w oczach i rozpłakałem się.~

To dwa spojlery do ostatniej lub przed ostatniej części VNP.

Który avek lepszy: ten czy poprzedni?