Wpadłam na twoje „opowiadanie”, że tak to ujmę, zupełnym przypadkiem. I co mogę o nim powiedzieć?
Już sam początek jest po prostu słaby. Zapewne każdy się ze mną zgodzi, że to całe „O MNIE” znacznie lepiej wyglądałoby umiejętnie wplecione w tekst. Czyż nie uważasz, że opisanie wyglądu głównej bohaterki byłoby ciekawsze i bardziej pobudzające wyobraźnię, niż ukazywanie go na zdjęciu pod tekstem?… Co jeszcze tu mamy? Zupełny brak opisów, emotki, błędy ortograficzne i interpunkcyjne także nie pomagają. Taka rada ode mnie, spację dajemy po znaku interpunkcyjnym, nie przed. Angielski również pozostawia wiele do życzenia. Czym jest „baterfield”?
Opowiadanie idzie utartym schematem – mamy biedną, skrzywdzoną nastolatkę ( obowiązkowo ładną i chudą, broń Boże z choćby delikatną nadwagą! ), która zostaje zauważona przez kogoś znanego ( na dobrą sprawę kogokolwiek, uniwersum także dowolne ), a następnie, w przypadku opowiadań z serii „creepypasta” zostaje przyjęta do morderców. Nic w tym odkrywczego.
Podsumowując, mamy tu przykład typowego opka z nijaką bohaterką bez jakiegokolwiek charakteru, ale za to z tragiczną historią, pełnego błędów i schematów. Nie potrafię znaleźć tu praktycznie żadnych pozytywów.