Gdy akurat smarowalam drugą kanapkę (takim łakomczuchem być :p) zadzwonił mój telefon. Dobrze, że wzięłam go z pokoju, niech Kerel trochę pośpi.
O, Michał.
-Hej Michałku.-oczywiście brat Karola dzwonił, co myśleliście? XD
-Hej Nora, zakładam, Karol śpi?-odezwał się Michał i wręcz mogę się założyć, że się uśmiechnął.
-Aha, oczywiscie. Jak to on.-zaśmiałam się.
-No, ogólnie to dzwonię ze sprawą do Kerela, ale to nawet dobrze, że ty odebrałaś.-powiedział Michał.
-Zamieniam się w słuch.
-Mama zaprosiła was na jakiś czas do Ostrowca, boooo…bo tak, sam nie wiem czemu. Ja i Marysia też będziemy.
-Was? Eee..to znaczy nas.-poprawiłam się.
-Tak, nas…to znaczy was!-zasmiał się Micheł.
-Dobra, chodzi oto, że nas? Nie tylko Karola?
-Nas…WAS! Jezu, zakręciłaś mi we łbie.-oznajmił Michał.
-Nie ma za co. To co mam w końcu przekazać?
-Przyjeżdżacie do Ostrowca, pojutrze, na tydzień, przekazać. Nie was, nas. Eee…Nie nas, was. k****, macie przyjechać.-wkurzył się Michał.
-Pa!-pożegnałam się i się rozłączyłam. Zaraz dostałam ataku śmiechu.

Ameeeeen
Jezu, mam taki…zje*bany dzień ???
Moja 'bff’ zachowuje się gówniano, jak zwykle wszystko na mojej głowie. Gad demet, chcę do domu…

Wish we could turn back time to the good old days….
(Chyba dobrze napisałam xd)
Przydałoby się…
Eh.
Nie chcę jutro żyć.

No ten teges….
Narzeczona osoby o której będzie nowa seria mm….nie istnieje, jakby coś.
Nic więcej nie mówię XD