Jaaa wiem, że Dzień Ojca już był; ale musicie wybaczyć – u mnie wszystko z opóźnieniem i nie w terminie 😏

Dlatego łapcie narcosowego Pabla z Manuelą (trzymał ją pierwszy raz na rękach – ogólnie śmieszna była to scena, a raczej to co przed nią się działo – Pablo i Gustavo stoją sobie na korytarzu, gadają – norma, jak gdyby nigdy nic xd – tymczasem w tle Tata z sali krzyczy, Pablo co jakiś czas spogląda w tamtą stronę – widocznie nie do końca skupiony. Aż w końcu z sali wychodzi lekarz: "Panie Escobar, może już pan wejść" – Pablito widocznie spięty, podciąga nerwowo spodnie (uwielbiam to xdd – idk czy Wagner Moura wymyślił to sam, czy tak kazali mu grać – ale dobra, nie jest to ważne, ważne, że to taki fajny szczegół – może i znak rozpoznawczy, znak rozpoznawczy 'jego Pabla') i kroczy ku sali, aby poznać nowego potomka) – ekhem, taka moja słabostka – mi się nie pokazuje zdjęć facetów z dziećmi (zwłaszcza tymi ich) bo się roztapiam… 🫠