Ja już nie wierzę w przypadki…
Odwołali nam 2 ostatnie lekcje, więc skończyłam 11:50, a najwcześniejszą drogę powrotną do domu 13:40, to stwierdziłyśmy z dwoma koleżankami (jedna mieszka na tym samym zadupiu co ja, a druga pod szkołą, więc jej obojętne godziny powrotów), że pani od angielskiego mówiła nam, że ma jeszcze 1 lekcję, a my dosłownie jesteśmy z nią prawie na "ty", więc ją podręczymy trochę i pójdziemy na tą lekcję. Nie wiedziałyśmy z którą klasą ma, ale złapałyśmy ją przy pokoju nauczycielskim i poszłyśmy za nią. Włazimy tam, siadamy w pierwszej ławce na wolnych miejscach obok jakiejś 2 ludzi, tak, że ja byłam na środku (w tej sali nie ma podwójnych ławek, tylko cały ciąg 5 pojedyńczych obok siebie), jakoś tak nie rozejrzałam się, co to za klasa, bo i tak nie znam. Ale patrzę na typa, koło którego usiadłam, myślę, że skądś go kojarzę, więc patrzę, kto siedzi po jego drugiej stronie I NIE ZGADNIECIE KOGO WIDZĘ (na szczęście besti i tramwaj za 5 minut mnie uratował)

Przeżyłam, nie byłam przy tablicy🎉