Witam!
Najmocniej dziękuję za taką aktywność pod poniższym wpisem! Oczywiście słowa i grafiki pod nim dalej mile widziane! Nie dałam rady wykorzystać wszystkich. Najpewniej dodam niedługo kolejny wpis z nimi. Także możecie pisać c;
Chciałam jednak trochę pokombinować z tymi zestawami słów, a więc tak;
Zestaw od:
@.Blanka.
ciasto czekoldada (uznajmy, że czekolada, dobrze? ;3;) sosna sofa
Siedziałem na sofie, nogi mając podkulone pod brodę. Patrzyłem, jak krzątasz się po kuchni, poruszając biodrami do rytmu spokojnej melodii. Zagryzłem dolną wargę, obserwując Cię. Powolnie podniosłem łyżeczkę z ciastem do ust. Mruknąłem z rozkoszy. Kochałem to, co przygotowywałeś. Chwilę później przyniosłeś mi gorącą czekoladę, od której smaku miałem wrażenie, że się roztapiam. Idealna. Przekazałeś mi ciepły kubek do rąk, a talerzyk odstawiłeś na sosnową ławę. Następnie przytuliłeś mnie i pocałowałeś krótko w usta.

@.rainberry.
chusteczki, spodnie, okno, list
,,Mógłbyś odkładać chusteczki w jedno miejsce? Ja już nawet nie proszę, żebyś je wyrzucał! Po prostu cały czas chodzę i gdzie nie jestem, są i chusteczki! Będą mi się po nocach śniły!” marudziłem, a Ty patrzyłeś na mnie z rozczuleniem spod długich rzęs. ,,Spodni też mógłbyś wszędzie nie rzucać” burknąłem, kończąc. ,,Głupi jesteś”, jakbyś nie lazł wysłać durnego listu, w tak okropną pogodę, byłbyś zdrowy. Martwię się. Chociaż to tylko przeziębienie. Jeszcze okno otwarte, a nic nie mówisz! Idioto! Jak chcesz wyzdrowieć?! Zamknąłem je. Podszedłem do Ciebie i złożyłem pocałunek na rozgrzanym czole. ,,Prześpij się” mruknąłem cicho.

@Twylla
imponderabilia, niezapominajka, syrop, czarodziejka
-Ja… – zaczął mówić niepewnie przez zaciśnięte wargi – Potrzebuję cię! Pomóż mi! Moja ukochana blaknie! Jej policzki siwieją! Błagam cię!
-Na co ci ja jestem? – zapytała czarodziejka.
-Ona blednie, bo przestaje czuć! Szarzeje! Jej świat traci barwy, a mój razem z nią! Błagam!
-Dobrze… przynieś mi garść niezapominajek! – rozkazała, a mężczyzna jak najszybciej spełnił to żądanie. Czarodziejka zgniotła kwiatki razem. ,,Imponderabilia” szepnęła zaklęcie – Masz, podaj jej to do picia. Syrop z niezapominajek… i trochę magii. Powinno zadziałać.

@Adellahyc
Kwiaty, piękno, wiosna, dziewczyna
Piękna była dziewczyna! Piękne były kwiaty! Piękna była wiosna! I tak paskudne nieszczęście! Może gdyby się zatrzymała przed klifem? Może gdyby nie biegła szaleńczo? Może gdyby nie zaczęła płakać? Może gdyby nie miała powodu? Może gdyby ją rozumieli? Może gdyby słuchali? Och! Niestety! Już za późno!

,,Znasz tą dziewczynę? Tak, tę. Widzisz, jak siedzi skulona przy szafkach? Z tego co wiem, na poprzedniej przerwie nabijali się z niej. Pytasz kto? Proszę, pomyśl chwilę! Przecież to oczywiste! Kojarzysz naszą szkolną gwiazdkę i jej świtę? Taaa…
Ta przy szafkach, na niej się skupmy, niech będzie głównym bohaterem choć jednej historii, nie wygląda na zadbaną. Nie sądzisz? Jej ubrania są trochę znoszone, raczej nie z najnowszej kolekcji. Nie ma makijażu. O! Ma ślady tuszu od długopisu na twarzy… pewnie nawet nie wie.
Głupie pytanie – ,,Dlaczego nie podejdziesz”! Słyszysz ty się? Ja jestem teraz po prostu… narratorem. Tak. Narratorem. Wystarczy, że podzielę się swoimi spostrzeżeniami, reszta to nie moja sprawa. Nie patrz tak na mnie! Mówię jak jest.
Nie ważne. Wróćmy do dziewczyny. Myślę, że jest ładna. A raczej byłaby. Wystarczyłoby tylko… zadbać o jej włosy, i dłonie, i ubrania. I niech nie siedzi już na tej przeklętej podłodze! Po coś mamy ławki, tak?
Co mówisz? A… no tak. Zapomniałem. Nie może. Żeby rówieśnicy musieli odbierać jej te prawa. Okropne. Gdzie dorośli, gdy są potrzebni, co?”
Szykuje się coś większego.
Chyba…