Ciao ❤️
Według wpisów ostatni raz byłam tu 2 miesiące temu, trochę czasu minęło. Czasem tu zaglądam nie zostawiając po sobie śladu, a czasem tak jak dzisiaj się trochę naprodukuję, głównie dlatego, ze nie mam się komu wygadać albo nie chcę zamęczać bliskich swoimi problemami, a tu jestem dla was (prawie) anonimowa i jeśli ktoś nie chce to po prostu nie czyta moich "żalwpisów". A we zaczynajmy…
Ostatni tydzień była dla mnie bardzo trudny i można powiedzieć, że uśmiechałam się prawie tyle co płakałam, jednego dnia robiłam to nawet na zmianę…W pracy pojawiła nam się jedna całkiem bardzo mieszająca osoba, próbuje chyba zrobić wszystko żebym się zwolniła, jednak nie wie, że jeśli odejdę ja odejdą też minimum dwie inne osoby, a poza tym nie ukrywajmy jestem tam od czterech lat i jak powiedziała dyrekcja mam zadatki na dobrego pedagoga. Prędzej za porozumieniem zwolnią "mieszającą" niż mnie. Ponadto moja promotorka chyba w tym semestrze upatrzyła sobie mnie do dręczenia i przepraszam za słownictwo ud****nia, ale ja się tak szybko nie dam. W środę wróciłam do domu z płacze, w czwartek prawie cały dzień w pracy płakałam (emocje mnie przerosły), płakałam na rozmowie u dyrekcji, płakałam na korytarzu rozmawiając ze znajomą i potem z dyrekcją, płakałam w sali, płakałam potem w szatni i nawet w samochodzie wracając do domu, płakałam w domu. W pracy chyba nie było kamery, która nie uchwyciłaby mnie płaczącej. W piątek też płakałam, bo wróciła druga nauczycielka z grupy gdzie jestem pomocą, poznała historie minionego dnia od mojej znajomej i znowu doprowadziła mnie do łez swoją opiekuńczością i troską o mnie, a ponieważ w piątek wieczorem miałam seminarium ostatnie w tym semestrze, moja promotorka stwierdziła, że wszystko tam jest źle, od spisu treści poprzez cały rozdział o badaniach i problemie badawczym wraz z pytaniami. co wiedziała już nie pierwszy raz i dała mi dwa tygodnie na poprawienie. Co po raz kolejny doprowadziło mnie do załamania. Na prawdę ostatni tydzień był dużym znakiem zapytania jeśli chodzi o moja pracę, a piątek sprawił, ze myślałam o zmianie promotora ale co jeśli spadnę z deszczu pod rynnę i będzie tylko gorzej. Nie opłaca mi się przerywać studiów, bo został mi tylko rok! Już tylko rok i witaj magistrze! Mam nadzieję, że przez ten ostatni rok nie nabawię się nerwicy i nie dostanę załamania nerwowego.
Trzymajcie się misie ❤️
Bayy 💙💚
~Angel