Czy jest to trochę spontan? Tak.

Czy boję się Waszej reakcji? Tak.

Czy jestem z niej zadowolona? Całkiem.

Czy pisałam ją teraz? Nie, można powiedzieć, że pracuję nad nią od kilkunastu dni.

A więc zapraszam. Miło mi będzie, jeśli przeczytacie. Nie próbuje dorównać innym, bo wiem, że nie dorównam. Cały czas mąci mnie myśl, że lepiej byłoby zostawić pisanie lepszym autorom, komuś, kto się na tym zna, jednak żyje się raz i powiedzmy, że jestem zadowolona z tej pracy. W 80%.

Ps. Nie zwracajmy uwagi na miniaturkę, proszę. Robiona na szybko.

Buziaki, nie zgniećcie mnie

~ poddenerwowana czekoladka

Tak moi drodzy, Amazonia płonie, a my nic z tym nie robimy. Kompletnie nic.
Gdy straciliśmy Katedrę Notre-Dame huczał o tym cały świat i temat ciągnął sie kilka, kilkanaście dni. Gdy płoną płuca naszej planety nikt nie kiwnie palcem, a telewizja nawet nic o tym nie wspomni. Możliwe, że duża część ludzi w ogóle nie wie, że coś takiego ma miejsce.
Naprawdę boję się, cholernie się boję jakie skutki będzie miało to igranie z ogniem (dosłownie) i jak długo jeszcze to potrwa. Już nawet nie chodzi o tlen – tam żyją zwierzęta, które tracą teraz dom i możliwe, że swoją przyszłość.
Znając życie gdy już nie będzie czego ratować, media nagle się ockną i zrobią wielki szum. Ten świat jest coraz gorszy…