Dawno nie było żadnej ciekawostki historycznej, a dziś jest akurat pewna rocznica (dokładnie 104 rocznica) więc…
Słyszeliście o bitwie pod Passchendaele? Była to jedna z najkrwawszych bitew I wojny światowej. Toczyła się między wojskami Imperium Brytyjskiego, Francji i Belgii oraz siłami Cesarstwa Niemieckiego niedaleko wioski Passchendaele (no kto by się spodziewał). Rozpoczęła się 31 października 1917 roku, a zakończyła ponad trzy miesiące później. Teren na którym się toczyła był ogólnie dość bagnisty, a w dodatku podczas starcia przez większość czasu padał deszcz, co poskutkowało utworzeniem się mórz błota (co wydaje się dość ironiczne patrząc na fakt że dowódca sił angielskich, Douglas Haig wybrał akurat koniec lipca na rozpoczęcie walki, mając nadzieję na suchą pogodę), w których utonęło co najmniej kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy. Błoto uszkadzało większość karabinów, przez co główną bronią stały się bagnety i granaty. Walczący praktycznie żyli w szlamie, bo na polu bitwy właściwie nie było suchych miejsc. W końcu, po wyczerpujących walkach, 6 listopada wioska została zdobyta przez Kanadyjczyków (którzy walczyli w wojsku brytyjskim). W bitwie życie straciło około 650 tysięcy żołnierzy (z czego prawie pół miliona po stronie aliantów), a front przesunął się zaledwie o 10 kilometrów. Zdobyta ziemia i tak była jednym, wielkim, zrujnowanym bagnem, a większość utraconego terenu Niemcy odzyskali rok później, w bitwie pod Lys, co sprawiło że śmierć tych wszystkich ludzi właściwie poszła na marne. Jako ciekawostkę jeszcze wspomnę, że w tym starciu walczył pewien austriacki malarz z wąsem, który stał się bardziej znany kilka lat później, niestety wcale nie z malowania.
O bitwie pod Passchendaele opowiada piosenka "Paschendale" Iron Maiden ( https://www.youtube.com/watch?v=gRU2OutP34c ) oraz "The Price Of A Mile" Sabatonu ( https://www.youtube.com/watch?v=LOrlRvBV59E )

W końcu odważyłam się ściąć włosy. Wcześniej sięgały mi kilka centymetrów za pas, a teraz mam je tak mniej-więcej do połowy szyi, więc różnica trochę jest (około pół metra jeśli dobrze policzyłam). Trochę ciężko mi się teraz przyzwyczaić, ale wcale nie żałuję i tak właściwie to dawno nie byłam taka szczęśliwa.