Po dość długim przekrzykiwaniu się z sąsiadami, walnęłam się na krzesło z doszczętnie zdartym gardłem.
Ostatnio byłam w takim stanie z… Może tydzień temu?
Zmęczona niewiele myśląc wzięłam szklankę wody, którą podawała mi blada ręka i upiłam kilka łyków…
Później tą wodę wyplułam orientując się, że nie rozprawiłam się jeszcze z ”martwymi” włamywaczami.
Wstałam z krzesła i mimo bólu gardła, odwróciłam się z zamiarem konfrontacji z moimi gośćmi.
Brązowowłosy opierał się o biurko z założonymi rękoma, skupiając swoją uwagę na mnie, czarnowłosy za to… Zżerał moją czekoladę!
Miałam zacząć się na niego drzeć ale przeszkodził mi jeden aspekt.
Nie mam już siły w japie by znów zacząć się drzeć… No i nie chce mi się znów wywoływać wojny z sąsiadami.
Ta stara torba na śmietnik ma nieśmiertelne gardło i megafon przy ścianie! W obecnym stanie jestem na przegranej pozycji.
Zamknęłam oczy, wciągnęłam powietrze i powoli je wypuściłam by się uspokoić. Z determinacją by poznać odpowiedzi na moje pytania otworzyłam zmęczone całym dniem brązowe oczy.
-Więc… Kim jesteście i co tu robicie? – Zapytałam chłopaków zachrypniętym głosem.
-To kim jesteśmy nie ma już znaczenia – Odpowiedział dziwny osobnik podający się za dwunastą literę alfabetu, zjadający moją czekoladę – Ale wedle mojej teorii, jesteśmy tutaj przez ten zeszyt – Wskazał na czarny zeszyt z białym Death Note.
🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄
Przy okazji zachęcam do wzięcia udziału w eksperymencie @_Expected_ 🙂
See You!