@ludolfina socjalizm to w pewnym sensie utopia, swiatopoglad, ktory byl wciskany ludziom przez politykow i ich rodziny, ktorzy sami nie stosowali sie do zasad tej idei, utrzymujac sie z tego, co sila zabrali innym. w efekcie wszystkim wszystkiego brakowalo, a politycy i inni ludzie u wladzy mieli wszystko czego dusza zapragnie.
fakt, ze rownosc wszystkich ludzi jest ogolnie bardzo dobra i powinna byc zachowana, ale tak jak wspomnialam, jest to raczej cos, czego nie osiagniemy jako ludzkosc, bo zbyt latwo dajemy sie poniesc wahaniom emocjonalnym i rozne bodzce maja na nas wplyw. innymi slowy nie jestesmy stoikami i cale spoleczenstwo musialoby zaczac praktykowac stoicyzm, zeby to moglo sie udac.
sam socjalizm jako idea gospodarcza do mnie nie przemawia, chociaz rozumiem totalnie, ze komus innemu moze sie ona podobac.
uwazam ze gospodarka rynkowa daje zarobic wiekszosci ludzi, tworzac konkurencje, miejsca pracy, generujac zyski. samo to, ze w tym modelu ekonomicznym nikt nie musi ustalac cen dobr ani nakladow produkcji jest wygodnym rozwiazaniem, ograniczajacym znacznie wplyw politykow na dostepnosc dobr w kraju (co bylo problemem za czasow prl-u).
niewidzialna reka rynku, czyli cena, zalatwia tutaj wiekszosc kwestii zwiazanych z produkcja, a dzialajace prawo popytu i podazy reguluje jej poziom.

wiadomo, ze gospodarka rynkowa w polaczeniu z nadmiernym konsumpcjonizmem i co za tym idzie, zadluzeniem spoleczenstwa, generuje takie problemy jak bezdomnosc na ulicach usa, albo fakt, ze nikogo w stanach nie stac zbytnio na zycie bez karty kredytowej i bankow. ale mimo wszystko jak sie jest w miare rozsadnym finansowo, to mozna sobie dobrze radzic. no i moze takie mam poglady, bo dawno temu doszlo do mnie, ze chocbym chciala, swiata nie zbawie i kazdy musi sobie radzic sam, i jedyne co mozna zrobic, to zwyczajnie zapracowac na siebie i pozniej oddawac nadwyzke potrzebujacym.

i tak, przedawkowalam literature ekonomiczna :((