Tak jak obiecałam, poopowiadam trochę o moich wrażeniach po egzaminie. Krótko mówiąc IRONIA LOSU.
Na samym wstępie powiem, że nie my losowaliśmy miejsca. Modliłam się, żeby nie trafić do pierwszej ławki. I zgadnijcie, co się stało? TAK, TRAFIŁAM DO ŁAWKI TUŻ PRZED BIURKIEM.
Dowiadując się o tym, przeklęłam w myślach. Ale przejdźmy dalej. Egzaminy były zapieczętowane takimi naklejkami, które powinniśmy delikatnie przerwać. Co zrobiła Julia? TAK, PODARŁAM KARTKĘ. Nie jakoś dramatycznie – ale sam fakt, że komicznie się zaczęło. Po jakimś czasie, gdy zaczęłam pisać pierwsze otwarte zadanie, moja ławka zaczęła się bujać. I w tym momencie myślałam, że zaraz popłaczę się ze śmiechu. Ten egzamin to był jakiś żart.

Przechodząc do tego, co w sumie najistotniejsze: treść egzaminu. Otóż największe zaskoczenie to praca pisemna. W momencie kiedy nauczycielka kazała przeliczyć nam ilość zadań, zerknęłam na treść ostatniego. Nie chcecie wiedzieć jak mnie zamroziło, kiedy zobaczyłam napis „PRZEMÓWIENIE” zamiast „ROZPRAWKA”. Warto tu zaznaczyć, że przygotowywałam się JEDYNIE z pisania rozprawki. Ale ostatecznie podjęłam się tego przemówienia i poszło mi naprawdę dobrze:) Temat pracy to „Czy książki to źródło mądrości?”. Odwołałam się do relacji międzyludzkich w Małym Księciu i szacunku do ojczyzny (?) w Kamieniach na szaniec. To były te moje mądrości życiowe w książkach, haha.
Oprócz tego lekturami przewodnimi były Quo Vadis i Artysta. A dodatkowo pojawił się artykuł o pasji. Powiem Wam, że słabo poszły mi te zadania w pierwszej części. Nawet mogę powiedzieć, że w przemówieniu wypadłam dużo lepiej…
Ale podsumowując, mimo moich niefortunnych zdarzeń, egzamin przebiegł znośnie. Spodziewam się jakichś 60-70%. Liczę, że będzie to sprawdzał jakiś spoko egzaminator i przymknie oko, haha.
A Wy, ósmoklasiści, co wybraliście? Przemówienie czy opowiadanie? Żona modna czy Telimena? Na ile obstawiacie wynik?

Ja teraz zmykam do matematyki i widzimy się w jutrzejszym wpisie podsumowującym egzamin właśnie z matmy:)