Pani na religii poprosiła nas, żebyśmy sprawdzili w domu etymologię (pochodzenie/znaczenie) naszych imion.
I przypadkowo odkryłam różne wersje swojego imienia w innych językach.
Po fińsku nazywam się Jyyli:)

Mam też trafny opis na podstawie tego, jak się nazywam: „Jest elokwentna, oczytana i interesuje się sztuką – swoich znajomych dobiera na zasadzie pokrewieństwa dusz.”
Co o tym myślisz moja soulmate, @sincerely? ✨

Zachęcam do wyszukania swoich imion – ciekawa zabawa;) No i dajcie znać jaką najdziwniejszą wersję Waszego imienia udało Wam się znaleźć!

– Pozdrawiam, Jyyli🤪

Wróciłam do domu, wreszcie.
No i pewnie wyczekujecie na relację z rozpoczęcia:)

Generalnie było bardzo sympatycznie!
Moja wychowawczyni wydaje się być bardzo uprzejmą i miłą kobietą. I mam nadzieję, że to pierwsze wrażenie nie okaże się mylne. Po rozpoczęciu na sali gimnastycznej spotkała się jeszcze z nami, by nas trochę oprowadzić – choć nie musiała tego robić!

W klasie usiadłam na swoim „starym miejscu” – przedostania ławka przy ścianie. I wydaje mi się, że z dziewczynami wokół mnie (jest ich piątka) naprawdę świetnie się zgrałyśmy!
Sama uroczystość rozpoczęcia była dość długa, ale to przez wręczanie zaległych nagród 3-klasistom i część artystyczną. Gdy starsi uczniowie śpiewali, duża część osób wyjęła telefony, tworząc taki fajny klimat (nawet niektórzy nauczyciele!).

Natomiast po szkole z częścią klasy wylądowaliśmy w pizzerii i koniec końców wróciłam do domu.

Jutro mam tylko 4 lekcje, ale za to w poniedziałki siedzę w szkole od 8 do 16:)) Czy to nie wspaniałe?

A teraz robić mi sprawozdania z Waszych rozpoczęć (?)

„Powietrze pachnie jak ostatnie dni wakacji”

Pewnie trafiliście na ten fragment „Deszczu na betonie” już z pięćset razy w ciągu dzisiejszego dnia, ale nie znam innej piosenki, która lepiej opisuje aktualną sytuację:)

Jutro szkoła. Dzieli nas już tylko zaledwie kilka godzin od rozpoczęcia roku szkolnego. I powiem Wam na poprawę nastroju, że jesteśmy w tym razem. Wszyscy jesteśmy zmuszeni pojawić się jutro w szkole i każdy cierpi z tego powodu tak samo!
Jednak mimo to, postarajmy się nie marudzić i pozytywnie do tego podejść! Wstańmy jutro rano, „odwalmy się” i pójdźmy na to rozpoczęcie z siebie dumni:) Jakoś to przeżyjemy – jednak nie powiem, że słowo „jakoś” przydałoby się podmienić na coś pozytywniejszego. Przeżyjemy ten rok nie „jakoś”, tylko tak, by zostało mnóstwo szkolnych wspomnień:)

Powodzenia wszystkim jutro! Ja zmykam spać, bo jutro zrywam się przed siódmą. Co prawda zakończenie mam na dziewiątą, ale o ósmej wpadam do przyjaciółki (która wylądowała w równoległej klasie). Będzie ciężko, nie ukrywam. Teraz żałuję, że nie zaczęłam się przyzwyczajać do wczesnego wstawania kilka dni wcześniej…