Zaniedbuję quizy jak zwykle i jestem tego świadoma. Ale nie mam czasu, nie potrafię i mi się nie chce. Tak, wszystko w jednym. Może rozwinę w takim razie skrót myślowy.
Nie mam czasu, bo wzywa mnie szkoła – jest to normalne i raczej nie powinno dziwić, jednak od.. od pewnego czasu nie jest to główny powód.
Głównym powodem jest brak pomysłu. Nie, nie. Źle. Nie brak pomysłu, a brak sił. Niejednokrotnie przysiadałam do pisania, przerywając po paru zdaniach, wściekła i zniecierpliwiona, a po chwili usuwając cały quiz i wychodząc ze strony. Rzadko kiedy to co napiszę mnie zadowala w jakimkolwiek stopniu – quizy, które do tej pory opublikowałam również nie należą do tych, z których byłabym w pełni zadowolona.
I tak najbardziej, paradoksalnie, denerwuje mnie pisanie. Lubię pisać gdy dobrze mi to wychodzi – gdy źle, nienawidzę tego z całego serca, co jest smutną prawdą. Jestem osobą, która należy do tych, które chcą być we wszystkim dobre od razu i tych, które gdy coś im nie wychodzi potrafią płakać, wrzeszczeć i ciągle się denerwować. Myślę, że to właśnie dlatego udzielam się tu rzadko. Nie cierpię porażek. Boję się ich.

♡

Chciałabym również podzielić się z wami moimi planami co do quizow, także zapraszam dalej. (:

– Malfoy? Nigdy! – jest główną i najbardziej przez was lubianą serią, co widzę. Niestety, sprawia mi, co może wydać się wam dziwne, bo tam mam największą samowolkę, problemy i nie mogę się za nią zabrać mimo pełnej głowy pomysłów. Nie wiem, po prostu nie wiem, kiedy pojawi się następna część. To dla mnie bardzo trudne, źle mi się to na tym etapie piszę i nie mogę pozbierać myśli. Po prostu przepraszam.
– It’ll be our secret – Przyjęło się świetne, wiec teoretycznie powinnam właśnie pisać następny epizod. Teoretycznie, jak podkreślam, bo w rzeczywistości jest inaczej. Boję się tej serii. Przeraża mnie perspektywa jej napisania, najzwyczajniej w świecie przeraża, bo nie chcę zepsuć tak wspaniałej postaci jaką niewątpliwe jest Tom Riddle. A zdaje sobie sprawę, że mogę tego Toma kompletnie zagubic, kompletnie zmieniając jego charakter, czego nie chcę. Muszę się zastanowić. Dajcie mi czas. Dużo czasu. Znów przepraszam.
– Years ago, I knew a girl who made all the wrong choices – Mam nieodparte wrażenie, że nie przyjęła się dobrze. Żałuję, bo to moja ulubiona seria, o mojej ulubionej postaci (albo jednej z mojej top 3), którą pisało mi się bardzo przyjemnie i do ktorej nie muszę się zmuszać. Tyle, niestety, że nie wiem czy pozbawione sensu nie jest pisanie, kiedy nie cieszy się ona zainteresowaniem. Tu nie przeproszę. Po prostu podziękuję, że mimo wszystko jesteście.