The Cure – Disintegration

Zacznę od ulubionych piosenek:

– Lovesong. Absolutny banger. Mój ulubiony utwór na albumie. Ma najlepsze melodie i atmosferę. Ma tylko 3 minuty, ale wydaje się być o wiele dłuższy, co w tym przypadku nie jest złe.

– Lullaby. Ma dźwiękowo kilka podobieństw do Depeche Mode, ale z o wiele dziwniejszymi wokalami. Tekst brzmi nonsensownie, ale lubię warstwy instrumentów.

I to tyle. Mógłbym wymieniać jeszcze m.in. title track albo Prayers For Rain, ale właśnie sobie uświadomiłem, że to nie ma sensu.

Nie chodzi o to, że album jest zły, tylko o to, że to nie taki sam rodzaj płyty jak inne (not like the other albums 🙄💅). Tutaj poza kilkoma piosenkami nie ma za dużej oddzielności. Nie jest to album popowy. To taka masa atmosferycznej muzyki i uczuciowych tekstów wyrzucana na nas. Piosenki trwają długo, a wokale pojawiają się stosunkowo rzadko.

Żeby wziąć z tego albumu jak najwięcej, trzeba się do tego przygotować i porządnie się wsłuchać. Atmosfera jest tu bardzo mroczna, momentami romantyczna, czasami trochę radosna lecz częściej ponura.

Jeśli cokolwiek tu wypisałem brzmi dla kogoś dobrze, to ten album może być nawet 10/10. W przeciwnym wypadku ten album może spaść do najniższych ocen. Osobiście nie mam specyficznej oceny, Disintegration jest dla mnie w zasięgu od 7/10 do 10/10.

Ghost – Impera

Ngl nie mogłem się powstrzymać przed większą ilością muzyki tego zespołu, tym razem wziąłem ich najnowszą płytę.
Ulubione piosenki (według kolejności na albumie):

– Kaisarion. Brzmi strasznie cheesy, ale jest też bardzo dobrze skomponowany.
Jest tu spam dobrych melodii. Jedna z trudniejszych piosenek Ghost na gitarze, przez co mam do niej dużo szacunku.

– Spillways. Chyba moja ulubiona piosenka płyty. Kolejny spam catchy melodii i dobrej kompozycji. Szczególnie lubię wokale i gitary.

– Call Me Little Sunshine. Brzmi jakby miało się pojawić w jakimś westernowym filmie. Dostało się tu przez ten wspaniały przed-refren ("You will never walk alone, you can always reach me")

– Hunter's Moon. Ghost znowu atakuje dużą ilością świetnych melodii oraz produkcją idącą na całość. Tekst dobrze działa z piosenką.

– Watcher In The Sky. Ta piosenka z kolei jest tu przez ten refrenowy riff oraz wokale. Dobry vibe.

– Darkness At The Heart Of My Love. Uwielbiam nastrój. W zwrotkach brzmi smutnie i melancholijnie, po to żeby w reszcie piosenki dać nam nadzieję i pocieszenie. Kocham harmonie gitar w refrenie i ogólnie refren. Ma piękne outro.

– Griftwood. Trudno mi opisać czemu lubię główny refren i riff, ale są dobre. Satysfakcję dają mi momenty w których odpowiadają na wersy "yes".

Co do innych piosenek, Respite ma bardzo dobre momenty, natomiast Twenties jest jedną z głupszych piosenek, które tutaj pojawiały się w recenzjach. Ma satysfakcjonujące wysokie śpiewanie tytułu w refrenie, ale brzmi jak piosenka z bajki Disneya. Szczególnie przez ten tekst, wokale i sekcję dentą. Trudno to jakoś opisać.

Ostatecznie dałbym albumowi 9/10. Ma dużo dobrych piosenek, przyjemnie brzmi i jest zapamiętywalne. Warte przesłuchania. Mam jednak nadzieję, że w kolejnej płycie zespół spróbuje znowu zrobić coś bardziej nastrojowo ciemnego i straszniejszego.