ogólnie tak z tyłka napisałam dialog między Boką a Nemeczkiem z mojej ukochanej lektury i jestem w sumie zadowolona więc jeśli ktoś chce to możecie przeczytać

– Witaj przyjacielu! – woła Boka wchodząc do domu Nemeczków.
– Khe-Khe…Cześć Jonasz-sz – odpowiada cicho Ernest.
– Jak zdrowie? – Pyta wyższy chłopiec siadając na brzegu łóżka.
– Nieźle-e…coraz lepiej – mówi Nemeczek starając się żeby jego głos nie drzał.
– Wiesz, że jesteś bohaterem Placu? Nawet Gebert ten drań docenia twoją wolę walki druchu.
– To miło-o…że wreszcie ktoś docenił biednego, małego Nemeczka.
– Ależ co ty opowiadasz? My Cię zawsze docenialiśmy i wcale nie musiałeś tego udowadniać! Bo my jesteśmy wszyscy prawie jak bracia nie? – zapytał Boka szczerze zdziwiony słowami Ernesta.
– Jesteśmy – potwierdził Nemeczek – ale w grupie zawsze jest ten słaby-y i temu nie zaprzeczysz.
– Może i słaby lecz nie mniej ważny – zapewnił Jonasz – cóż muszę już lecieć, ale wpadnę jutro zgoda?
– Zgoda