Uszanowanko! 💚
Na wstępie chciałabym poprosić, abyście mnie nie zabili. Tak, wiem, że mówiłam, iż nie zacznę nowej serii, dopóki nie skończę obecnych, ale… Moje umiejętności maleją i nie potrafię napisać One Shota, żeby nie zamienić go na serię. 😅
Najpierw CB (które w ogóle zaczęło żyć własnym życiem i muszę dźgać historię różdżką, aby mi nie uciekła i nie robiła, co chce), Not Today (które pojawi się not today 😂, ale ze mnie śmieszek) a teraz to…
Mogłabym się tłumaczyć, że nie, nie wpłynie to na częstość dodawania obecnych serii i że ta seria będzie krótka… Bla, bla, bla. Ale prawda jest taka, że super się czuję, pisząc tę serię. Mam wrażenie, jakby mój mózg zaczerpnął świeżego powietrza, po latach spędzonych w zatęchłych lochach. Czuję się naprawdę świetnie. Pisze mi się to lekko i przyjemnie, więc stwierdziłam, że odetchnę chwilę od obecnych serii (nadal je piszę, nie, nie zawieszam ich) i pozwolę, żeby mój mózg i wyobraźnia poszli na randkę.
Seria pojawi się już niedługo, więc czekajcie 😂
Polecam wam zrobić coś takiego; oderwijcie się na chwilę od tego, co obecnie piszecie i zabierzcie się za zupełnie inną historię, pozwalając swojemu mózgowi robić, co mu się żywnie podoba, nie myśląc o tym, co powiedzą czytelnicy. Nie musicie tego publikować. Możecie schować to do szuflady, spalić i zakopać popiół, aby nikt się o tym nie dowiedział. Zróbcie, co chcecie.
Obiecuję, że odblokuje to coś w waszych głowach.
Mi to pomaga i od razu ostrzegam, że ta seria jest pisana dla przyjemności. Pomogła mi odetchnąć i łatwiej mi usiąść do pisania pozostałych serii.
Buziaki 😘
P.S: Tak, @asika. znowu poległam. Ale na moją obronę mam to, że twoja miniaturka była za ładna, aby zmarnować ją na One Shota 😅