Uszanowanko!
Ostatnio mam pewne problemy i czasem jest lepiej, czasem gorzej, ale one nadal są i czają się na mnie niczym kot polujący na mysz. Bardzo często te problemy mnie przytłaczają i nie daję rady z niczym.
Te problemy są jak worki z kamieniami, które są przywiązane do moich nóg. Z każdą chwilą jest ich więcej i rosną, sprawiając, że każdy następny krok jest coraz cięższy i niemal niemożliwy do wykonania. Niedawno dotarłam do momentu, gdy tych worków jest za dużo, przez co upadłam, twarzą prosto w piasek. Chcę wziąć kilka głębszych wdechów, bo to przecież pomaga na uspokojenie, ale z każdym oddechem piasek dostaje się do moich ust i płuc i coraz ciężej mi oddychać. Więc po prostu leżę, twarzą w piachu i drobinkami w ustach, ledwo oddychając.
Mam nadzieję, że w miarę rozumiecie, o ci mi chodzi. Nie umiem inaczej tego ubrać w słowa. Niedawno robiłam sobie przerwę od pisania, ale znów muszę ją zrobić. Bo jest jeszcze gorzej niż wcześniej. Nie tylko z pisaniem, ale też ze mną.
Nie pytajcie, kiedy nowy rozdział. Nie pytajcie, czy odchodzę. Nie pytajcie, kiedy wrócę.
Bo wrócę.
Może za tydzień. Może za miesiąc. Może za rok.
Ale wrócę i zasypię was rozdziałami i nowymi seriami. Ale aktualnie się żegnam na chwilę, aby pozbyć się tego piachu z płuc. Aby własnymi rękami rozwiązać supły i pozbyć się worków.
Buziaki,
wasza Kyla

Z racji przeprowadzki mało się tutaj udzielam i rzadko kiedy pojawiam. Ale nawet chaos w moim życiu oraz głowie nie pozwala na ignorowanie tego, co dzieje się w Polsce. Zwykle nie dodaję wpisów o tak ciężkiej tematyce, ale nie mogę tego zdzierżyć.
Ludzie LGBT+ SĄ ludźmi. Nie są chorzy psychicznie ani nienormalni. Tacy się urodzili i tacy będą na zawsze. Nie jest to faza, próba zwrócenia na siebie uwagi etc. Nie wybierają tego, tak jak wy nie wybieracie koloru skóry, oczu i włosów, z którymi się urodziliście.
Wierzcie mi, że gdyby można było wybrać orientację seksualną, większość ludzi LGBT+ (jeśli nie wszyscy) wybrali by bycie hetero. Jest to prostsze.
Oni walczą o możliwość kochania! Boją się trzymać ukochaną osobę za rękę w miejscu publicznym! Strach siedzi im w głowie przez całe życie, bo im albo komuś kogo kochają, może stać się krzywda!
To nie jest wymysł XXI wieku! Tacy ludzie rodzili się zawsze! Czy naprawdę chcemy powtarzać błędy przeszłości i tworzyć strefu wolne od LGBT? Naznaczać ich? Nie kojarzy wam się to z Hitlerem, który również robił coś takiego? Na pasiaste stroje naszywano różowy trójkąt, aby było wiadomo, że dana osoba była homoseksualna! Naznaczano jak zwierzęta!
Ludzie homoseksualni (oraz innej orientacji) nie chcą „nakłaniać” reszty ludzi do przestania bycia hetero. Ale osoby homofobiczne chcą, aby reszta świata również stała się homofobiczna.
Ci ludzie chcą jedynie mieć możliwość brania ślubów, trzymania się za rękę w miejscach publicznych. Chcą móc kochać bez nienawiści.
Proszę, przemyślcie to. Nawet nie wiecie, jak trudno być jednym z tych ludzi.