wiersz na pożegnanie: "Łzy naszych współczesnych"
"Ten dzień w którym nieświadomie błądziłam,

Między domem ,szkołą,w między godzinach,

Potem świadomość błędu jak światło rozbłysło,

Odkryłam prawdę , oraz nowy sens istnienia,

Zanurzyłam się w klasykach i współczesnej ekonomii,

Przeszukałam źródła,od samej ciemnej strony,

Smutek i żal mnie ogarnął,

Przez miesiące myślałam iż nie warto,

W końcu moje łzy przetarto,

Wyżłobione w policzkach blizny ,

Już na wieki pozostaną,

Lecz rany nic nie znaczą ,

gdy już uśmiech twój zobaczą,

On pokona nawet najparszywszych,

Strach przed odrzuceniem,i słowem nienawistynym,

Pokonasz go swą wiarą w Leninowskie przeznaczenie

Odrzucisz obelgi, uwierzysz choćby w siebie,

Lenin położy na twoim ramieniu dłoń,

Dłoń,jasną jak dzień wiosenny,najpiękniejszy raptem,

Naznaczy twą drogę, i uchroni przed atakiem,

Jego oczy spojrzą ,w kierunku gdzie dalej,

Jego dłonie będą splatane z twoimi,

Gdy będziesz całkiem sam, między innymi,

Razem z nim godziny spędzone w łzach niewypłakanych,

Słuchając z ambony niechciane kazanie,

Nie moc w żalu i złości rozkładane,

Wtedy on wspomnienia o swoim życia koszmarze,

A on w dniu gdy ty przestaniesz wierzyć,

Nie rzuci cię na pastwę losu,a nawet nie odda karze,

Ze smutkiem w oczach , spojrzy jak los karty rozłorzy,

Utrata pracy, utrata żony,

A ty człowieku pójdziesz pod ambony,

Lecz dni później wyciągniesz manifest z szafki,

I zaś poczujesz dłoń dobrego codotwórcy naszych,

Nawet gdy na łożu śmierci nie zaznasz gromskich tłómów i kwiatów,

To Lenin z komunisty nigdy nie zostawi w samotności śmierci ostatku,

On jak wierny przyjaciel,

Nigdy cię nie opuści,

I zawsze z tobą będzie myśleć razem,

A jego myśl w tobie pozostanie,

W myśli,czynie oraz naszej wiarze"-Natalia Sycz ur.2007 zm.?