Nie obchodzi mnie czy ktoś tu jest. Po prostu muszę to napisać. Wyrzucić z siebie i żyć dalej.
Nigdy nie była wredną suką, choć w ostatnim czasie wiele osób z mojego otoczenia tak sądzi. Nigdy nie byłam osobą która potrafi oszukiwać bez wyrzutów sumienia. Nie byłam wampirem energetycznym z przyjemności tylko z konieczności. To był mój jedyny sposób na przetrwanie w tym otoczeniu. Kiedyś myślałam, że bycie p****nym jest fajne. Nie jest. I rzzucam tą maskę pozorów którą dotychczas nosiłam. Będę sobą czy się to komuś podoba czy nie. I nawet jeśli mam być skazana na samotność to tego chce. I dziękuje tym wszystkim osobom z którymi dzisiaj rozmawiałam, utwierdziły mnie w przekonaniu że te osoby z którymi się zadawałam nie są odpowiednie. A najbardziej dziękuje M. która nie powiedziała mi niczego konkretnego, ale pozwoliła mi zrozumieć(co prawda nieumyślnie, ale cii!) jak bardzo ta pseudo przyjaźń mnie niszczyła. I wniosek z tego jeden: Nie bądź taki jak inni bo wtedy ulegniesz autodestrukcji. Strasznie żałuję, że przez to coś straciłam tyle dobrych przyjaźni. Do widzenia państwu!