Cześć ludziska.
Niedawno dodałam posta i liczyłam się z różnymi opiniami ale szczerze, trochę się zawiodłam. Nie na was lecz na mnie. Sądziłam, że MAF jest ciekawsze. A z tego co przeczytałam tak nie jest. Powiem wam, że w tym opowiadaniu nie chodzi tylko o relacje Eli i Syriusza i o tą relacje, która powoli się mieszy nimi tworzy. Każdy czeka n Syriusza ale tak naprawdę chciałam pokazać co się dzieje w głowie takiej nastolatki. Chciałam wam pokazać jak różne są relacje nawet między najlepszymi przyjaciółmi kiedy wkroczy miłość. Jak to uczucie potrafi zamamić oczy i po za tą osobą nie widzimy nikogo. Wiem, że przyzwyczaiłam was do tego bo w tedy właśne takie opowiadania czytałam i myślałam, że po części tak jest. Z czasem stałam się bardziej dojrzalsza i niestety zauważyłam, że życie nie jest tak kolorowe i różnorakie jak myślałam. Kiedyś moja wyobraźnia była bardzo wybujała ale kiedy umarłm dziadek zaczęłam twardziej chodzić po ziemi. Wiem, że MAF miało swoje wzloty i upadki. Proszę was tylko o to abyście byli wytrwali bo z czasem postaram się wam pokazać to co chciałam. Plan na to opowiadanie i nawet zakończenie miałam praktycznie od samego początku. Dużo czasu upłynęło od 1 części i też dużo się zmieniło w mojej głowie. Może to wyda się nieprofesjonalne ale proszę was żebyście zostali. Nie chce was zawieść. A jeśli już czujecie, że nie jest to samo co kiedyś to przepraszam.
Potrzebuje troche czasu i wsparcia.

Kocham was, za wszytko :*

Hejo! Czy skarbeczki oglądają dzisiaj Harrego Pottera, który pierwszy raz przekroczył mury Hogwartu? 💓💓