Kochani,
Zdecydowałam się dodać swoje pierwsze głosowanie. Moim zdaniem – nie wyszło zbyt dobre. Chyba jednak się nie doceniam, bo nie minęła godzina, a już straciło opcję edycji :) Bardzo dziękuję za pomoc @StylishGirl – bez Ciebie by się nie udało <3 No, więc… zapraszam do głosowania!

*Czas nie jest łaskawy*
Uśmiech znika mi z twarzy, gdy spoglądam w jej stronę. Doskonale pamiętam tę żywiołową dziewczynę, która jeszcze trzy miesiące temu malowała się najmocniejszą szminką, a wszystkie bluzki nosiła opuszczone na jedno ramię. Na pierwszy rzut oka widać, że wychudła. I nie wyszczuplała czy pozbyła się tych paru zbędnych kilo. Po prostu straciła apetyt. A wraz z nim to cudne, krągłe ciało, którym tak uwielbiała się chwalić, chociaż wiedziała, że dla niektórych była zwyczajnie gruba. Siedzi zgarbiona, włosy ma tłuste, jakby uznała, że nie warto dbać o siebie nawet w takim stopniu. Chcę coś powiedzieć, ale zaczynam się jąkać i zapominam, co takiego miałem jej do przekazania. I wtedy się do mnie odwraca. Oczy. To nie są jej oczy. Zniknęła tajemnica, którą tak łatwo było dotrzeć w jej oliwkowych tęczówkach. Zniknęła odwaga, podniecenie i słodki flirt, którym emanowała na każdym kroku. Na ich miejsce pojawiły się podkrążone, opuchnięte od płaczu wypustki. W młodej Cass nie ma już ani ksztyny życia. Został tylko lament i bezsensowność.
Dziewczyna patrzy na mnie błagalnie, a po policzkach spływają jej łzy. I nagle dociera do mnie, że na nic jej moje słowa pocieszenia, fałszywe „wszystko będzie dobrze”. Cassandrze potrzeba jedynie, by tchnąć w nią życie. A to potrafią tylko moje ramiona.
Kąciki moich ust same się podnoszą, a na twarzy znów pojawia się ten sam nieśmiały uśmiech. Przysuwam się i obejmuję ją najmocniej jak się da. Próbuję oddać jej pasję, podzielić się z nią miłością i siłą. A ona nadal siedzi nieruchomo. Ale nie jest już aż tak blada jak przedtem. W końcu mi się oddaje i także mnie przytula szczepcząc do ucha coś, co z pewnością nie dane mi będzie zapomnieć:
„Aż żal mi iść do nieba wiedząc, że wszystkie anioły są teraz tu, na ziemi.”