Czy tylko ja nie lubię kłamstw, nawet jeśli to miałby być komplement?
Nie wiem czym ja sobie na to zasłużyłam, ale ludzie mi gadają, że jestem wysoka jak moja mama. Wiecie co jest zabawne? Moja mama ma ok. 155 centymetrów wzrostu, gdy ja mam tylko odrobinę więcej. Gdy byłam mała byłam bardziej wysoka, bo odziedziczyłam dużo genów urodowych po moim tacie, ale teraz bardzo dużo osób, które w dzieciństwie było ode mnie niższych, przerosło mnie (opowiem wam ciekawą historię- w 2014 roku byłam u pewnej koleżanki na urodzinach i chciała sprawdzić, która z nas jest wyższa. Uważała, że ona, ale bez wątpienia to ja byłam wyższa. Minęło 7 lat, w 2021 roku po zdalnych wróciliśmy do szkółki i ja ją widzę i stajemy blisko siebie i okazuje się, że teraz ona jest wyższa XD). Obawiam się, że mój wzrost zanikł przez wadę kręgosłupa spowodowaną uzależnieniami, ciężkim tornistrem oraz źle zrobionymi ławkami w podstawówce, które nie były dopasowane do naszego wzrostu. Nie muszę wam mówić ile mam wzrostu, bo jestem podobna lub trochę wyższa od was.
Ale tak jak mówiłam, już nie kwalifikuję się do osób wysokich, ale też nie można nazwać mnie niską osobą. Mimo to ludzie wciąż myślą że jestem wysoka i jeszcze urosnę- znam jednak prawdę. Mój wzrost niedługo zaniknie i pozostanę taka jaka jestem na zawsze, być może moje przyszłe dzieci mnie przerosną. Obliczyłam mniej więcej jaki będę mieć wzrost w dorosłości- skoro mama ma 155 cm a tata 180 cm to mój wzrost to będzie nieco powyżej 160 cm.
Wiem, że być może macie mnie dość, ale jestem ciekawym zjawiskiem równowagi między moimi rodzicami
Mama: ekstrawertyk; tata: introwertyk; ja: ambiwertyk
Mama: niska; tata: wysoki; ja: średnia
Mama: homozygota dominująca; tata: homozygota recesywna; ja: heterozygota