Hej Huncwotki!
Weszłam sobie na mój profil, paczam, a tu już 180 obserwujących! Jak wy to robicie!!!???!!!???
Jestem już w trakcie pisania Sisters, ale nie obiecuję, że pojawi się przed feriami…
Pozdrawiam!😝😝😝

Dziękuję za tak dużą reakcję na dodatek? Dziękuję za komentarz, którym uraczyła mnie @Piegus, za 7 serduszek i za 2 nowych obserwatorów. Właśnie, jeśli chodzi o obserwatorów i o serduszka: Ponieważ zbliża się:
a) 200 0bserwujących
b) 900❤
Pomyślałam, że fajnie by było zrobić Q&A.
Co wy na to?
Jeśli się zgadzacie, pytania można zadawać pod tym wpisem!

Cześć kochane!
Wiem, wiem, nie było mnie tu od dawna, za co chciałam was bardzo przeprosić… naprawdę zaniedbałam się z pisaniem. Widzę, że zainteresowanie moimi opowiadaniami rośnie, co można oczywiście zobaczyć po nieustannie zwiększającej się liczbie obserwatorów… 150, 160, już prawie 170… a ja nadal nic nie piszę. Naprawdę, staram się, ale nie mam wiele czasu. Szkoła, lekcje, książka, spać – to mój codzienny grafik, z czego lekcje i szkoła zajmują znaczną większość czasu. Ponieważ zaczyna się właśnie nowy semestr, trzeba się podciągnąć z nauką, a wszystko wskazuje na to, że ze sprawdzianu z matmy, który pisałam tydzień temu, dostanę najwyżej 3, bez możliwości poprawy. Marny jest mój los, a także los mojego tak zwanego „czasu wolnego”, który umyka nie wiadomo gdzie i jak… Oczywiście, ostatnio głowa mi się rozsadza od środka, przez wszystkie pomysły – problem tkwi w tym, że nie potrafię ich zrealizować.
Czasem coś piszę, a raczej próbuję pisać. Uznałam, że warto by było napisać kolejne „Sisters”, gdyż przerwałam w kluczowym momencie, ale nie jest to takie łatwe. Przynajmniej dla mnie.
Nie wiem, czy będziecie potrafiły mi wybaczyć. Jeśli tak, to dobrze, ale ostrzegam, że będziecie musiały poczekać. Jeśli jednak nie, to możecie mnie unobserwować. Nie będę zła. Szczerze mówiąc, na waszym miejscu już dawno bym przestała obserwować kogoś takiego jak ja, kto nie ma już żadnych pomysłów i jest bardziej wulkanem człowieka niż jakąkolwiek istotą żywą… W każdym razie czasem czuję, jakbym była takim wulkanem.
No i widzicie, znowu użalam się nad sobą. Powinnam myśleć o was, a myślę tylko o sobie… czuję się jak jakaś cholerna egoistka. Może i nią jestem.
Od miesiąca nie mam weny.
Chyba jeszcze nigdy nie miałam tak długiego okresu bez weny. Nie cierpię tego.
Sama nie wiem, czy zakończyć wszystkie dotychczasowe serie, usunąć je, uśmiercić wszystkich bohaterów, ciągnąć to dalej, choć z wielkim trudem, czy może dać sobie z tym wszystkim spokój i odejść na zawsze… tak dużo możliwości, a jednocześnie tak mało…
Wiecie co? Po co wy to w ogóle czytacie? Idźcie lepiej na jakieś inne, o wiele ciekawsze profile, poczytajcie książkę, czy zróbcie cokolwiek innego…
Nie będę wam już dłużej zawracać głowy…