Jejku, tak dawno mnie tu nie było. Dorosłość przytłacza i ciągle brakuje czasu dla siebie, wiem że już tutaj nie wrócę. Ale bardzo tęsknię za czasem tutaj. Jestem tak bardzooo wdzięczna wszystkim osobom, które tworzyły ze mną ten nasz bezpieczny świat tutaj. Dziękuję za tak przeogromne wsparcie, każdemu kto rozwiązywał moje quziki, kto dzielił się rozmową, kto dokładał tutaj swoje quizikowe cegiełki. Lata spędzone tutaj to najlepszy czas w moim życiu, najbardziej bezcenne przyjaźnie. 💛 Dziękuję Moderatorom za wsparcie, choć dorosłość to czas, kiedy czujesz presję, że niczego w życiu nie osiągniesz, ciągnie próbujesz, a jesteś tak bezsilny, to myśl, że tutaj moja praca została zauważona jest tak gigantycznie podnosząca na duchu. Przepraszam, że kiedyś zniknęłam stąd tak nagle, obowiązki świata przytłoczyły mnie, później tak już zostało, to wieczne przytłoczenie i niemożliwość nadrobienia zaległości. Dla tak wielu osób chciałam tu być, ale wszystkiego było zbyt wiele. Z czasem też wiele duszyczek przestawało korzystać z quizików i nie dało się tego nie odczuć, dlatego smucił mnie ten obraz pustki. Ciekawa jestem czy ktoś jeszcze przeczyta ten wpis. Do tego, by tu zajrzeć zachęciła mnie kochana osóbka, którą poznałam właśnie dzięki tej stronie. Przykro mi, że się pokłóciłyśmy, mam nadzieję, że jeszcze kiedyś uda się zapomnieć o barierach i znowu będzie jak dawniej :(