Rozdział 10 – Pokonanie Cienia

Po powrocie z wakacji w Malfoy Manor, Inka czuła, że nadszedł czas, by zmierzyć się z Tomem Riddle’em raz na zawsze.

W Wielkiej Sali zebrała się cała szkoła, napięcie sięgało zenitu. Inka stanęła na środku, a przed nią pojawiła się magiczna projekcja Toma.

*Tom (z chłodnym uśmiechem):*
– Myślisz, że możesz mnie pokonać? Jesteś tylko cieniem mojego dziedzictwa.

*Inka (zdecydowana):*
– Jestem kimś więcej. Jestem sobą. I dziś położę kres twojej ciemności.

Rozpoczęła się walka magiczna — iskry zaklęć świtały w powietrzu. Tom wywoływał węże, ale Inka je ujarzmiała, posługując się mocą, którą odziedziczyła i rozwinęła.

*Draco (krzycząc z boku):*
– Inka, uwierz w siebie!

Z każdym ciosem Inka zyskiwała siłę, a Tom słabł. W końcu, z ostatnim potężnym zaklęciem, rozproszyła jego iluzję.

*Inka (oddech ciężki):*
– To koniec.

Uczniowie wiwatowali, a Dumbledore spojrzał na nią z dumą.

—

Rozdział 11 – Koniec Roku

Na zakończenie roku szkolnego, w Wielkiej Sali panowała radosna atmosfera.

*Dumbledore:*
– Gratuluję wszystkim. Szczególnie Inkowi Vale za odwagę i mądrość.

Inka siedziała obok Draco, czując ciężar, ale i ulgę.

*Harry:*
– Nigdy nie sądziłem, że ktoś przewyższy mnie w sławie w Hogwarcie. Gratulacje, Inka.

*Inka (uśmiechając się):*
– To dzięki wam wszystkim.

Puchary domów zostały rozdane. Slytherin zdobył najwięcej punktów dzięki ich współpracy i odwadze.

—

Rozdział 12 – Nowe Zagrożenie

Zaledwie kilka dni po powrocie z wakacji, Inka zauważyła coś niepokojącego — na ścianach zamku pojawiły się nowe, tajemnicze znaki.

*Inka (do Hermiony):*
– Te symbole… to inny język magii. Nie jestem pewna, czy dobrze to odczytałam.

*Hermiona:*
– Pokaz mi je. Zobaczmy razem.

Po godzinach studiowania, odkryły, że znaki wskazują na nadejście mrocznego zagrożenia — czegoś jeszcze potężniejszego niż Tom Riddle.

*Inka (z determinacją):*
– Nie możemy pozwolić, by ciemność wróciła. Musimy być gotowi.