Miałam chęć zadzwonienia po egzorcystę… Bo kiedy wyszłam na pole, by odetchnąć świeżym powietrzem i podziwiać ładną zimę, to słyszę z pól krzyki… Nawet psy się dziwnie zachowują. Ale po chwili usłyszałam chuczenie, jakby ktoś szczekał. I w tedy ogarnęłam… "Polują na zające 😑😑". Niby fajnie bo później zające nie będą zjadały w polach np marchwi, ale to nie znaczy, że mi ich nie szkoda.

Ostatnio moja "koleżanka" dowiedziała się że oglądam anime i się dziwi, że jak to mogę oglądać! Przecież to jest dla dzieci! I przecież te postacie nie są normalne, bo nie są prawdziwi! I rzyga na widok anime!
Dobra, co prawda mnie to trochę boli, ale olać to, bo każdy ma swoje zdanie i tego się trzymam… Ale wiecie co najbardziej zabolało? Że jak żartowałyśmy o chłopakach i dzieciach, napisałam coś o tym że chyba nigdy sobie nie znajdę chłopaka.
A ona na to: masz za duże wymagania.
Ja: Niby jakie? Ja chcę jedynie, żeby mnie chciał.
Ona: No właśnie.
Może i mogło być to dla żartu, ale to nie znaczy, że nie zabolało. Zresztą ostatnio się zastanawiam czy ciągnąć nadal tą znajomość. Niby jest jedną z naprawdę nielicznych osób spoza rodziny, z którą mogłabym pisać, przyjaźni się z moją kuzynką i mieszka kilkanaście metrów ode mnie, ale nie czuję się za bardzo pewna w tej znajomości. Nie czuję się tak komfortowo w naszej znajomości. Na pewno nie przez to że ona nie lubi anime, bo np mój brat też je ogląda a za sobą nie przepadamy, więc o anime na pewno nie chodzi 😅😅.
Mimo że mieszkamy niedaleko siebie, bo dzieli nas jakieś kilkanaście metrów to ją widziałam ostatnio tydzień temu, a wcześniej to… Chyba we wakacje albo we wrześniu, a jest już grudzień drodzy państwa.

Dzisiaj dostałabym zawału!
Pies szczekał przed schodami, a ja wyszłam, aby się uspokoił. Powarczał i poszczekał cicho, ale przestał. Ale jak wróciłam do domu to znowu zaczął głośno szczekać. Ponownie wyszłam. Tym razem on gdzieś poszedł dalej, ale wracając na schody spoglądał na przejazd prowadzący za stodołę. Też tam patrzę, a tak k**** co?! Ktoś tam był i patrząc za siebie przez ramię spoglądał na mnie, a po chwili zniknął w ciemności, bo tam już nie sięgały lampy z drogi.
Miałam wtedy takie: O ty k**** gnoju! Nie no idę k**** do domu po wodę święconą! – po czym weszłam do domu i zamknęłam drzwi na klucz.
Niby mam 19 lat, a za niedługo 20, a i tak boję się ciemności i mam do tego powody jak widać 😥😥.
Miałam też traumę też przez kota, który przebieg mi między nogami miałcząc, przy okazji omal mnie nie przewracając, gdy musiałam pójść po zakupy do samochodu. Na szczęście stał on zaraz przed domem. Mimo że strachałam to dla moich batoników wszystko!

Nawet boję się wstać z łóżka, żeby całkowicie zasłonić roletą okno, bo boję się, że coś mi na nie wyskoczy XD.