Dobry dzień! Dobra noc!

Dziękuję.
Zaczynam tak, bo zupełnie szczerze mówiąc, próbowałam inaczej, ale mi nie pasowało. Pierwsze miejsce to coś, co nie było dla mnie realne, kompletnie. A jednak wydarzyło się jako świąteczny cud.
Oprócz tego, że oczywiście się cieszę, nie mogę wstrzymać poczucia winy, które niemal od razu mnie ogarnia. Od początku nowego roku szkolnego moje pojawianie się na stronce stało się trochę mniej systematyczne. Z pewnością kiepska wena się do tego przyczyniła, a i coraz mniej wolnego czasu miało coś do powiedzenia, ale mimo to mam wrażenie, że to jest moja wina w 100%. Nie chcę rzucać pustych słów, ale postaram się popracować nad kilkoma rzeczami i może w końcu coś dodać. Z tego miejsca dziękuję Wam również za cierpliwość.
Dziękowałam Wam również mnóstwo razy za możliwość rozwijano się tutaj i zamierzam zrobić to i raz kolejny. Nigdy nie sądziłam, że pisanie może stać się czymś naprawdę istotnym w moim życiu, ale odnajduję w tym pewien rodzaj ucieczki, którego nie odnajduję nigdzie indziej. Jest coś niezwykle kojącego w możliwości poprowadzenia historii tak, jak sobie o tym marzymy.
Na wszystkie Wasze wpisy postaram się odpowiedzieć już jutro (no właściwie to dzisiaj, ale wiecie, o co mi chodzi), bo chciałabym to zrobić powoli i szczerze, a nie skopiować to samo słowo do każdej odpowiedzi.
Więc powiedziawszy tyle, chyba zakończę ten niepotrzebnie długi wpis. Dziękuję Wam raz jeszcze, postaram się w jakikolwiek sposób pokazać, że nie zostawiłam tego konta dobre. 🖤🖤

M 🌙