Wiecie teraz tak mam taki pomysł mam pomysł na nowe opowiadanie, tak po lekkim wspominaniu, na razie nie chce wstawiać prologu ale chce zrobić w moim wpisie lekki wstęp który jak wam się spodoba rozwinę i wstawię jako prolog w moich opowiadaniach, dajcie znać jak wam się podoba i czy zrobić z tego opowiadanie:

„Każdy z was kojarzy historię czwórki rodzeństwa Łucji, Edmunda, Zuzanny i Piotra Pevensie. Jednak każda historia ma swój początek w innej historii jak i drugie dno.
Gdzie jedna historia się kończy druga się zaczyna.
Jest pytanie jaka historia się skończyła zanim zaczęła się historia rodzeństwa Pevensie.
A co jeśli przed nimi było inne rodzeństwo?
Co jeśli ich losy obu rodzeństw były powiązane?
Co się z nimi stało?
Jaka był ich historia?
My znamy tylko część historii, ułamek który nam opowiedziano, który znamy a co z resztą historii która też jest ważna.
Którą też warto poznać.
Która siedzi gdzieś tam zapomniana przez innych.
O której się nie mówi.
Zostaje pytanie co było wcześniej? Ale nie na samym początku gdy pierwsi ludzie dostali się do Narnii, coś co się działo potem ale przed opowieścią rodzeństwa Pevensie.

Pewnego popołudnia w Anglii siedziała pewna dziewczynka z profesorem u którego mieszkała. Było to po wojnie jej rodzice umarli a ona została sama. Profesor ją przygarnął.
Dlaczego? Może coś w niej zauważył, dostrzegł czego nie widział nikt wcześniej.
Siedzieli razem przy kominku, profesor pił kawę, a mała popijała czekoladę.
-Wujku?- spytała profesora, tak go nazywała, on spojrzał się na nią i zobaczył błysk w jej oku, wiedział co to oznacza. Kolejną opowieść. Dziewczynka dała profesorowi dwa zdjęcia, jedno na którym było znana jej czwórka rodzeństwa z opowiadań wujka, którą uwielbiała, chciała przeżyć takie przygody jak oni. A na drugim było trzech chłopaków i jedna dziewczyna prawie najmłodsza. Nie kojarzyła ich.
-Kim są te osoby z drugiego zdjęcia?- spytała ciekawa
-Otóż pamiętasz rodzeństwo Pevensie i ich historię?- spytał profesor a mała kiwnęła głową gotowa na kolejną historię, starszy mężczyzna uśmiechnął się
– To inna historia, dawna i zapomniana, dzieje się ona po przybyciu pierwszych ludzi do Narnii, ale przed opowieścią o Łucji, Edmundzie, Zuzannie i Piotrze, tam również zmagano się z Czarownicą, ale nie tylko z nią ale i jej siostrą.
-To one były dwie?- zapytała zdziwiona dziwczynaka
-Tak, na początku obie władały krainą, surowo, obie uczyniły w niej wieczną zimę, dwie siostry bliźniaczki, myślały że nic ich nie powstrzyma.
-Opowiedz mi wujku tą historię, proszę- uśmiechnęła się mała i zrobiła te swoje słodkie oczka, wujek podszedł do kominka i dołożył drewna wziął ciastka i położył dla nich na stole a potem zaczął swoją opowieść
– To historia podobna ale nie taka sama, chodź zaczyna się niewinnie i tak samo jak opowieść którą tak dobrze znasz, było sobie czwórka rodzeństwa….”