Ludzie, dostałam kolejne pytanie, które brzmi: "Kurt Cobain, Freddie Mercury czy Brian May".
Kurcze, to…może nie trudne do wybrania, lecz skomplikowane pytanie. Bo widzicie, sprawa wygląda tak, że crush**ę Brianka. No, hotówa no. Co chodzi o Freddiego, to też go uwielbiam, lecz nie crush**ę. Mam do niego pewien sentyment i wdzięczność za jego hity. W ogóle szanuję go za charakter i osobowość. Za tą mądrość, że nawet rozbitki z końca sali mogą stać się kimś. Kocham jego styl śpiewania i sama go naśladuję. Jest taki przyjemny i komfortowy, no…klasa. No i został nam Kurt. Do niego mam szczególny sentyment. Może dlatego, że jak analizuję jakąś historię, bądź sama ją wymyślam, to skupiam się głównie na tym negatywnym, w sensie smutnym i brutalnym aspektem. Jak o nim myślę, to praktycznie nigdy nie biorę pod uwagę tego, że był to jakiś crazy man, co odwalał jakieś akrobacje na scenie. Inspiruje mnie ta jego "smutna część duszy". Nie wiem jak to określić. Co prawda bardzo mi go szkoda, gdyż był smutnym człowiekiem, czasami aż mi nawet łza do oka podejdzie, lecz gdyby nie to, to myślę, że nie powstała by taka piosenka jak np "Endless, Nameless". Większość może to uznać za następny metalowy badziew, który w rzeczywistości jest grunge'm, lecz np ja i myślę, że nie tylko ja widzimy w tym coś więcej, może nawet dzieło sztuki. Ja…nie potrafię podać jednego konkretnego argumentu, lecz z całej trójcy wygrywa Kurt Cobain. Nie wiem, może widzę w nim trochę siebie, a raczej swoje urojenia na wskutek mojej nadwrażliwości. To chyba tyle