Kocham być nastolatką.

Kocham się śmiać ze znajomymi, chodzić do galerii, godzinami gadać przez telefon, robić scincare i dbać o swoje ciało, chodzić na fast foody, robić długie spacerki, imprezować ze znajomymi, nocować u przyjaciółek, podróżować za granicę, śmiać się do utraty tchu, robić maratony filmowe, jeździć z przyjaciółką na plażę, latać samolotem, spełniać swoje pasje i marzenia… Uwielbiam wszystko.

Kocham też to, że mogę być sobą i mogę wyrażać siebie, kocham mój wygląd, moją sylwetkę, włosy, paznokcie… Wszystko.

Kocham to, że mogę popełniać masę głupich błędów, które będę żałować tylko po to by po jakimś czasie o nich zapomnieć.

A wiecie czego nienawidzę? Tego, że tak wiele osób marnuje nastoletni okres życia na kompleksy, toksyczne relacje, płacz, nienawiść do siebie i własnego wyglądu, elektronikę… Błagam was nie marnujcie tego czasu bo on nie trwa wiecznie :c