Jeśli chodzi o tę serię ” Filozofia Życia ” to trochę mnie wzruszyła pod koniec kiedy napisałaś że to jest prawdziwa historia ponieważ zawsze chciałam przeżyć co fajnego w życiu i nie wiem jak to opisać, ponieważ moi rodzice są ciągle zapracowani i ja muszę siedzieć w Wakacje u nich w pracy ( mają firmę rodzinną, turystyczną ) i ogólnie zwiedziłam już z nimi cały świat, rodzice gdy byłam mała pokazywali mi tak wiele rzeczy i tak wiele miejsc a teraz kiedy pół roku temu pojechałam z nimi do Tajlandi, tata kazał mi oglądać te wszystkie świątynie i posągi. Ja zamiast tego patrzyłam się na żebraków na ulicy i cały czas myślała ” to jest prawdziwe życie „. Teraz kiedy patrzę na mój pokój z całą ścianą obklejoną zdjęciami to odczówam ile miejsc zwiedziłam, ile ludzi poznałam i jak dużo rzeczy się zmienia w ciągu lat, ale ja tego nigdy nie doceniałam, tego ze byłam w Chinach, w Bankoku, w Dubaju, w wielu innych miejscach i widziałam cuda świata. Patrzę jak ludzie mi zazdroszczą i zastanawiam się czego mi zazdroszczą bo zawszę chciałam mieć życię ja te wszystkie moje rówieśniczki: uganianie się za chłopakami, ciągłe narzekanie na takie rzeczy jak połamany paznokieć albo źle ułożone włosy. Ja zawszę na wszystko leję i kiedyś kiedy pokłóciłam się z jakąś Barbie z mojej szkoły, ona naskarzyła a ja miałam tydzień u psychologa. Ostatniego dnia psycholog mnie się zapytał ( teraz zacytuje ) ” Czy ty masz uczucia? Ta dziewczyna przez ciebie płakała, może i ty na jej miejscu byś się roześmiała w twarz ale ona nie… Ona ma uczucia. ”
Ja w tedy odpowiedziałam że mam uczucia ale do osób silnych. Bo w tedy przopomnieli mi się żebracy z ulicy którzy ” żyją życiem ” i nie płaczą tylko dla tego że ktoś im powie że są nie ładni, bardziej bym szanowała żebraka z ulicy niż jakąś Barbie.

Zastanawiałam się kiedyś czy napisać historię mojego życia, która jest w stu procętach prawdziwa ale stwierdziłam że te wszystkie Barbie które czytają Love Story albo podobne quizy nic by się z tego nie nauczyły.

Poza tym gratuluję 8 smoczków do 400!

Cześć!
– Tatiana T.