Takie ogłoszenia parafialne jakby ktoś nie czytał poprzednich wpisów i nie wyciągnął z nich wniosków.
Poniedziałek- nie będę aktiv
Wtorek- nie będę aktiv
Środa- będę aktiv o 20 jak mi się będzie chciało.
Bo wyjeżdżam na niechcianą wycieczkę klasową i chyba potrzebuję nowej walizki, bo moja jest kurde porwana w 3 miejscach i muszę do piwnicy kurna schodzić.
Ale no trudno.
U mnie ogólnie trochę lepiej mam 200 zł. Na wyjazd nwm po co ale spoko.
I zostałam zmuszonado wzięcia krótkich spodenek. W sensie wiem że tam kajakami będziemy pływać ale moja samoocena i krótkie spodenki= chcę umrzeć dajcie mi spokój.
No a co tam u was moi kochani?
Jak tam wam minął dzień?
Jakieś kartkówki czy sprawdziany na jutro?
Coś oznaczyli?
Papatki miłego dnian

Hejka kochani!
Niedawno napisałam wiersz. Właściwie przed chwilą. Nie chce go zmieniać choć nie jest idealny. Pisałam go na jednym wdechu, wyrzucając z siebie to co się we mnie kumulowało. To co czuję, to co straciłam z biegiem lat i to co przeżywam. To co myślę i co bym chciała. Jest to naprawdę bardzo osobisty wiersz. Jest on bardziej szczery niż wszystkie wiersze na tym koncie. Tam zawsze myślałam o doświadczeniach i swoich i innej osoby. W tym nowym wierszu który zaraz opublikuje, podmiot liryczny to ja. W sumnie idk czemu wam to mówię. Może dlatego że bardzo bym się wkurzyła jakbym zobaczyła komentarz że wiersz jest nierealny? A może dlatego, że potrzebuje z kimś podzielić się historią wiersza?
W każdym razie myślę, że wiele osób w tym wierszu odnajdzie choć cząstkę siebie, czy swoich refleksji. Nie wiem jak dla was, ale dla mnie poezja, jest sposobem do uwalniania swoich emocji i myśli. Do puszczania w świat słów, których nie dam rady wypowiedzieć. Po prostu dla siebie i dla innych. Szczerze? Nie wiem co bym zrobiła jakbym nie miała możliwości napisania nawet kilku wersów w chwili załamania. Może i nie pisze idealnie, ale pisze od siebie i szczerze. Prawdziwie i wiem dlaczego.
Sorki jak ktoś się nie interesuje tym czego dotyczy apis(czyli wierszem) we wiersz wleci do 16:00 brakuje tylko mini.

Dobra postaram się nie pisać za długiego wpisu
Hejka kochani!
Ogólnie to zaraz idę na jakąś paradę orszak idk co to jest. Oczywiście w mundurze kiedy na dworze i leje i jest 25 stopni.
Spojler: damskie mundury ZHR letnie nie są odpowiednie ani na deszcz ani na kurdzapiał 25 stopni. Także no… ale jakoś to będzie. I ja chcę dzisiaj zachorować, bo się rozmyśliłam i nie chce jechać jednak na 3-dniową wycieczkę ze swoją klasą. Plis ja będę w jednym pokoju z wszystkimi dziewczynami, które w dodatku myślą, że jestem aż tak głupia by nie słyszeć że mnie obgadują 😹😿 i nawet nwm czy się śmiać czy płakać, jak one robią to 5 metrów ode mnie szepcząc do jakiejś laski z 6 klasy ,,Patrz, to jest (moje imię u nazwisko) jakby… AŻ TAK GLUOIA NIE JESTEM i nawet nwm jak z nimi porozmawiać bo ja kompletnie nie mam pojęcia o co im chodzi… macie jakieś rady? Bo nie chce jakiejś dramy też robić, bo jestem w ich klasie dopiero od roku, ale to są dziewczyny z innego świata niż ja. A mogłam trafić do b… tam są moje besti…
No ale cóż, życie życiem, ale chce wytrwać 3 dni w względnej zgodzie, a za kilka miesięcy będę się martwić tym, że będę musiała wybrać sukienkę na bal ósmoklasisty na który nie zamierzam kurna iść. Tak więc moje praco do podejmowania decyzji dotyczących mnie: 0% plis ja musiałam się z rodzicami kłócić co jest dla mnie ważniejsze… Bo chcieli mi zabronić iść dzisiaj, bo mogę nie pojechać na wycieczkę która jest dla mnie ważniejsza… a ja im mówiłam że mogę se nie pojechać na wycieczkę. I dosłownie chyba po raz pierwszy kłócę się w ostatnim czasie z rodzicami… japididi ja chce po prostu być tą dziewczyną z… 1 klasy która się niczym nie przejmowała, nie miała na głowie wszystkiego i była szczęśliwa.
Dobra teraz narzekam, ale jakbym wtedy podjęła inne decyzje moje życie po prostu ułożyłoby się inaczej… mogłabym zostać w tamtej szkole, miałabym tam przyjaciół, byłabym szczęśliwa, nie miałabym problemów. Pewnie byłabym też inna, ale chyba wolałabym taką wersję mnie. Nawet jakbym nie została harcerką. Po prostu czasem ma dość swojego życia. Chciałabym się obudzić i mieć odwagę coś zmienić. Wyjść do ludzi. Być taka jak przy przyjaciółkach. Ale kurna nie potrafię.
Sorki, że tak narzekam, ale po prostu potrzebowałam to gdzieś napisać.
A co tam u was kochani?
Jakieś plany na dzisiaj?