Wiecie co?
Jestem wspaniała!(a do tego jeszcze skromna😅)
Po 6 GODZINACH spakowałam tą górę ciuchów i bezwartościowych jak dla mnie przedmiotów do 50-litrowego plecaka. I wiecie co? Zostało jeszcze miejsce🤩 jeszcze nie sprawdzałam ile ten plecak waży bo nie chce psuć sobie dobrego chumoru, ale jestem z siebie dumna😇 i niczego nie opuściłam!!! Nie ma to jak dobrze wykonane zadanie hah.
A ponieważ jestem zmęczona i mam zastoj macie spojler moich wypocin, który musi wam wystarczyć na 22 dni☺️
Nasteptnego dnia, był ten jeden dzień, w którym po raz ostatni pożegnają Oliwię. Był jej pogrzeb. Oliwia była sumiennà chrześcijanką, więc pogrzeb zaczynał się w kościele. I chociaż godzina rozpoczęcia to była 12:00, to Zosia była już wcześniej w kościele. Chciała bardzo porozmawiać z Markiem, bez względu na mamę. Jakimś cudem rudowłosej pozwolono przyjść samej na pogrzeb i to godzinę wcześniej. I choć nastolatka sama nie wiedziała jak to możliwe, wolała w to nie wnikać. Oczywiście przed wyjściem wzięła akta sprawy, żeby przedyskutować wczorajszą sytuację z chłopakiem.
–Hej Zośka – przywitał, ją Marek jak tylko przyszła. Zosia spiorunowała go wzrokiem.
–Witaj Marek, mama zabroniła nam się spotykać… mówiła, że jesteś niebezpieczny–rzekła cichutko nastolatka, odwracając wzrok

Oczywiście ta rozmowa ma trwać długo, ale jak mówiłam- nic więcej nie napisałam.
Jak mi się magicznie zachce to dodam kolejną część.
A tak to papatki i miłego dzionka