Cześć kochani!
Mam do was pytanie czy wolicie jak opowiadanie jest krótkie czy długie? Bo na Głównej królują bardzo krótkie opowiadania :)

Wojna trwała w najlepsze, kiedy wróciłam z misji. Smoka schowałam dobrze w kryjówce centaurów, całe szczęście dogadują się z nim dobrze. Pomimo tego, że byłam cała mokra, adrenalina nie pozwoliła mi odczuć zimna. Szukałam Harrego poprzez legilimecję.

– Harry?! Gdzie jesteś?!- wołam, biegając po całym zniszczonym Hogwarcie. Była kompletna cisza, tego wieczoru, ale czułam w kościach, że zaraz się zacznie. W końcu ich znalazłam, wszyscy byli w pokoju wspólnym Gryffindoru. Wszystko było gotowe.

– Wiesz co musisz zrobić Harry. Wszystko załatwione.- szepnęłam.

– Dzięki tobie wygramy Claire.- przytulił mnie i wrócił do Ginny i reszty. Pięknie razem wyglądali. Postanowiłam zrobić obchód, gdyż miałam złe przeczucia. Czułam złowrogą obecność wszędzie, chociaż wiedziałam, że McGonagall zabezpieczyła zamek. W kątach było widać całujące się pary, jakby jutra miało nie być. Z moich myśli wyrwał mnie gwizd.

– Hey piękna.- odwróciłam się i zobaczyłam przystojną twarz wysokiego rudzielca. Nawet w takich warunkach wyglądał cholernie dobrze. Całe szczęście mnie nie poznał. Nie zareagowałam i szłam dalej.- Wybacz, ale ja muszę…- wziął moją dłoń, przyciągnął mnie do siebie i z całej siły pocałował. Plotki okazały się jak najbardziej prawdziwe, cholernie dobrze całował.

-Cholera Fred to nie najlepszy moment- pomyślałam sobie i nagle przed oczami dostałam wizji. Zobaczyłam jak runęły na niego ściany kamienne zamku.

– Wybacz Fred.- szepnęłam i odesłałam go w bezpieczne miejsce. Po chwili odnalazłam Angelinę i George'a i zrobiłam to samo. Wiedziałam kto umrze tego wieczoru, więc trzymając się mocno za swój medalion, poszłam uratować ich wszystkich. Niestety z moich myśli wyrwał mnie huk, który powalił mnie na podłogę, jednak moja szybka reakcja zapobiegła przygnieceniu głazami. Szybko wystrzeliłam promień światła, który dał sygnał centaurom i zaczęłam biec w stronę mojego smoka.

– Dohaerys Drogon!- wrzasnęłam i wsiadłam i poleciałam do góry. – DRACARYS!- po tych słowach wszystko stanęło w płomieniach, centaury okrążyły płonących Śmierciożerców, którzy nie mieli jak uciec.

– Yennefer, leć dalej!- Firenzo odparł, a ja czym prędzej chciałam odnaleźć resztę osób. Zobaczyłam jak Bellatrix walczy z Tonks. Zeskoczyłam sprytnie i stanęłam pomiędzy nimi, szyderczo uśmiechając się do Belli.

– Co ty do cholery wyprawiasz?!- ledwo krzyknęła Tonks, kiedy ja pstryknięciem palca odesłałam ją w bezpieczne miejsce.

– Co do..- zaczęła Bella

– Zatańczymy ?- spytałam, czując przyjemne mrowienie w palcach. Bella oblizała tylko wargi i stanęła gotowa do walki.
Coś się tworzy… :)