KLAN MROKU #7

————————————

Krwawa Pieśń wstała.

– Gdzie… gdzie ja jestem?

Wokół szalała burza piorunów. Kotka stała po środku katastrofy.

Spojrzała na niebo. Chmury dookoła gromadziły się, nad nią niebo było czyste, żaden piorun nie mógł jej dotknąć.

Z krzaków nagle wyłoniła się gwiezdna sylwetka.

– Królicze Ucho! – wykrzyknęła szczęśliwa kotka.

– Krwawa Pieśni. To jest znak. Znak od Klanu Gwiazdy. Chcemy, żebyś podążała drogą medyka, ale to nie znaczy, że masz nie łapać zwierzyny.

– Dobrze. Jak tylko wstanę, pójdę na patrol.

– Dziękuję ci, Krwawa Pieśni. Dostaniesz wtedy kolejny znak.

– Znak…? Jaki znak…?

Ale gwiezdny medyk już zniknął.

Krwawa Pieśni stała sama na polance.