KLAN MROKU #Special1

——————————————

Jasna Łapa leżała w legowisku uczniów.

Leniwie się przeciągnęła i wyszła z legowiska.

Momentalnie podbiegł do niej Prędki Wiatr.

– Jesteś gotowa na szkolenie?

-Tak! – Odpowiedziała kotka podekscytowanym głosem.

Jasna Łapa i Prędki Wiatr wyszli z obozu.

Prędki Wiatr otworzył pysk i powiedział:

– Wiewiórka.

– Gdzie?! – Odmiauknęła Jasna Łapa.

– Spróbuj wyczuć.

Jasna Łapa otworzyła pysk, tak jak wcześniej robił to jej mentor.

Nagle poczuła wszystkie otaczające ją zapachy, których wcześniej nie znała: zapach mchu, innych zwierząt, aż wreszcie wyczuła upragnioną wiewiórkę.

– Czujesz? – zapytał się ją Prędki Wiatr.

– Mhm – przytaknęła.

– A teraz ją upoluj. Przykucnij na łapach i zwarz całą wagę na łapy. Powoli przysuwaj się do zwierzyny nie szurając po gruncie i instynkt sam ci powie kiedy masz skoczyć.

Jasna Łapa kierowała się wskazówkami jej mentora i przypadła do ziemi. Wyciągnęła pazury po czym skoczyła, bo wiedziała, że to ten moment. Wbiła swoje pazury w puszysty ogon wiewiórki i nim ta zdążyła uciec na drzewo, zwisała jej bezwładnie w pysku.

Jasna Łapa zabrała zdobycz do Prędkiego Wiatru.

– Gratulacje, bardzo dobrze ci poszło. Twoja pierwsza upolowaną zwierzyna. Jutro też cię zabiorę na szkolenie – pochwalił Jasną Łapę.

Wrócili do obozu.

Gdy tylko nas wyczuła podbiegła do nich Biała Gwiazda.

– Brawo! Twoja pierwsza zdobycz – miauknęła przywódczyni – odłóż ją na stos zwierzyny.

– Bardzo jej to sprawnie poszło. – Jasna Łapa wyciągnęła dumnie pierś poprzez kolejnej pochwale Prędkiego Wiatru.

Zabrała mysz na stos zwierzyny z uniesionym wysoko dumnie ogonem. Koło niej znowu ukazała się gwiezdna sylwetka Piaskowego Wiatru. Nic jednak nie powiedziała.

Spoglądały sobie w oczy, dopóki z gratulacjami nie przybiegli Lisia Łapa i Ruda Łapa.

Kotka z powrotem rozpłynęła się w powietrzu.