Nikt nie mówił, że będzie dobrze,
lecz zbyt wiele nadziei Bóg dał.
Życie płynie jak brudna rzeka,
nigdy nie jest tak jak bym chciał.
Serce starzeje się czekając na miłość,
chociaż młodości płomyk jeszcze się tli.
Proste drogi są jednak kręte
i zbyt wiele jest zamkniętych drzwi.
Idąc chwiejnym krokiem przez pustkę
z samotnością pod rękę gdzieś w dal
nie mam celu, liczę kroki po prostu,
z ciekawości ile los ich mi dał.
Świat wiruje swym błędnym kołem,
raz jest dobrze, a potem znów źle.
Coraz mniej jest życia tajemnic,
im więcej wiem tym mniej już się chce.
Nie zostawię po sobie niczego,
parę wspomnień i kilka łez.
Nic nie znaczy życie człowieka,
gdy nie żyje tylko po prostu jest.
Więc żegnajcie, Ci których znałem
i nie myślcie już o mnie źle.
Najważniejsze jest w moim istnieniu
bym mógł iść tam gdzie chce.
*Moje życie jest bezsensu*