Właśnie do mnie dotarło,
ludzie mają mnie za wesołą energiczną, towarzyską, pozytywną, optymistkę.
W środę na chemii z wychowawczynią ustalaliśmy co zrobimy na nasz dzień Ukrainy (tak, w szkole mamy taką akcję "15 dni dla Ukrainy – każda klasa ma swój jeden dzień i organizuje zbiórkę pieniędzy). My mamy trzydziestego marca i nasz "główną atrakcją" będzie sprzedawanie waty cukrowej, ale będzie też konkurs z nagrodami, jednak za udział będzie płaciło się kilka zł, poza tym będzie można kupić jeszcze jakieś ciasta, ciasteczka, ale nie w tym rzecz. Kiedy ustalaliśmy co kto będzie robił w sensie, kto wydawał resztę, kto podawał zamówione jedzenie… itd. to pani SAMA Z SIEBIE, nikt jej nie zapytał kto będzie zarządzać, nawet nie myśleliśmy czy będzie ktoś taki, nikt słowa nie powiedział, a ona ogłosiła, że ja bym najlepiej się do tego nadawała. Że jestem pozytywna i energiczna i najlepiej będę "dyrygować", jednak TO NIE WSZYSTKO. W piątek na informatyce pan do mnie powiedział:
PAN: Milena, ty jesteś siostrą [Imię i nazwisko mojego brata], prawda?
JA: Ymm, no tak. A stało się coś? Coś zrobił?
PAN: Nie nic, po prostu nie jesteście do siebie zupełnie podobnie.
JA (jak to ja): Uff, dobrze. Każdy zawsze mówi, że jesteśmy podobni, a ja nie chcę wyglądać jak on.
PAN: Mi nie chodzi o wygląd, tylko o charakter.
JA: W jakim sensie?
PAN: Ty jesteś taka, wesoła pozytywna, optymistyczna
JA: 😶
No i dosłownie! 🤯🤯🤯
To nadal nie koniec…
Jak w piątek wieczorem rozwiązywałam zwykły quiz i było klasyczne pytanie "jak typ osobowości reprezentujesz?" I do odpowiedzi były optymista, pesymista, realista i marzyciel, to zapytałam mojego tatę, kim w zasadzie według niego jestem. Spodziewałam się odpowiedzi "pesymistką" lub "realistką", a tu proszę: "No oczywiście, że optymistką"
To wszystko razem złożone w całość, składa się na to, że ludzie wokół mnie twierdzą, że jestem taka "pozytywna" i "towarzyska", a ja zawsze myślałam, że bliżej mi do introwertycznej pesymistko-realistki. Teraz nasuwa mi się pytanie:
Tak dobrze ukrywam moje prawdziwe "ja", czy tak słabo dostrzegam kim tak na prawdę jestem?