Zabawa dla pisarzy fanów HP (serii, nie Harry'ego, chociaż jego też można lubić, choć nie trzeba). Piszemy opo z HP, każdy po 2/3 zdania czy ile tam chce, tylko dajcie innym też się bawić. I można wielokrotnie kopiować do siebie, nie ma takiej zasady, że możesz dopisać swoją część tylko raz.
@Princess.of.Slytherin W pokoju wspólnym ślizgonów impreza trwała w najlepsze. Puchar quiddicha to dla większości z nas nie byle jaka okazja. Właśnie popijałam piwo kremowe, gdy poczułam na sobie czyjś przeszywający wzrok. Spojrzawszy w tamtą stronę napotkałam znane wszystkim ciemne oczy o chłodnym spojrzeniu.
@pineska345 – Witaj – Odezwał się Tom Riddle. Nieco zbita z tropu odsunęłam się w stronę gdzie stało więcej osób i odetchnęłam głęboko zauważając wśród nich moją przyjaciółkę. Naprawdę teraz zebrało mu się na rozmowy?!
@Princess.of.Slytherin Chłopak uśmiechnął się nieznacznie, jakby lekko rozbawiony.
– Czyżbyś się mnie bała, ślicznotko? – zapytał zwodniczo łagodnym tonem. – Próbujesz przede mną uciec?
@pineska345 Starałam się odwzajemnić uśmiech, ale musiałam się skrzywić bo parsknął śmiechem i podszedł bliżej. – A powinnam mieć powód żeby się ciebie bać, bo specjalnie groźnie nie wyglądasz gdy tak parskasz jak koń? – rzuciłam zanim zdążyłam ugryźć się w język.
@Princess.of.Slytherin – Nie wiesz, że czasem najmniej groźnie wyglądają te najgroźniejsze istoty? Jeśli się nie boisz, dlaczego ode mnie uciekasz?
@pineska345 – Wcale nie uciekam… – Na końcu języka miałam już ciętą ripostę na jego słowa, ale gula która narastała w moim gardle urosła właśnie tak bardzo że nie byłam w stanie wydusić z siebie nic więcej. Zrobiło mi się gorąco i zaczęłam gorączkowo mrugać.
@Princess.of.Slytherin Chłopak zaśmiał się miękko, gardłowo.
– Oczywiście, ależ ja jestem niemądry. Wcale nie uciekasz tylko zupełnym przypadkiem przysuwasz się jak najbliżej innych ludzi, gdy na ciebie patrzę. To pewnie tylko zbieg okoliczności, że akurat, gdy skrzyżowały się nasze spojrzenia.