Jestem z siebie dumna, mam tylko na półrocze 3 czwórki, reszta piątki uwu xD
Jak się okazało dostanę obiad w domu bo obawiałam się najbardziej o matmę, bo miałam z niej 4 trójki, ale z ostatniej klasówki dostałam 6 i mam równe 4 na półrocze XD

Okay, tak, znowu mnie nie było
Znowu przestałam pisać, ale to z 2 powodów:
1) Nie mam po prostu na to miejsca, bo biurko zawalone.
2) Po prostu nie mam na to ochoty.
Przed chwilą znalazłam jeszcze jeden film. O depresji. Spojrzałam na niego i jak się okazuje, możliwe że jestem w jednej z pierwszych faz. Kiedy skończyłam już go oglądać prawie się popłakałam, bo… mam wrażenie, jakby moi rodzice nie do końca rozumieli, z czym mają do czynienia. Czasami im odpyskuję, bo zaczynają się mnie czepiać. Oczywiście słyszę potem, że traktuję wszystkich jak psy. Taki jeden z przykładów.
Powiem szczerze że ostatnio trochę się zmienia. Niby jest dalej źle, jednak… przez ostatnie kilka dni płakałam prawie przez cały czas. Miałam znowu myśli samobójcze, którymi katowałam swojego chłopaka. Jednak… poprosiłam już mamę, że jak będzie możliwość pójścia do psychologa, zapisze mnie do niego. Mój chłopak na początku był trochę przeciwny, bo z tego co wiem nigdy nie miał kontaktu z osobą ogólnie potrzebującą w taki sposób pomocy. Był przeciwny, bo bał się, że zmienię się nie do poznania. Jednak wyjaśniłam mu, że psycholog ma mi tylko pomóc poczuć się lepiej, nic więcej. I że kiedy wyzdrowieję, będę znowu taka sama jak wtedy, kiedy się poznaliśmy.
Zastanawiam się też nad napisaniem do mojej cioci, która jest psychologiem. Sama nie pomoże mi za bardzo (takie zasady, że nie bierze się nikogo z rodziny i ja to rozumiem), ale może mi dać jakieś namiary do psychologa, który już przez internet może mi pomóc.
Okay, możliwe że za dużo już o tym mówię. Chciałam się tylko z tym podzielić z wami. Żebyście wiedzieli, że jeszcze żyję.
Tutaj macie link do tego filmu:
https://youtu.be/rhcCR1swvi4
Do zobaczenia za jakiś czas.
~Wolficzka