Czy chciałbyś żyć na planecie Ziemia, jeśli posiadałaby takie warunki:

• Jej zalesienie na wszystkich kontynentach wynosiłoby ponad 90%

• Każdy kontynent byłby jednym, wielkim lasem i jedną, wielką dżunglą

• Dosłownie cały świat byłby zalesiony, wszędzie byłyby wyłącznie drzewa oraz trawa. Wyjątkiem byłyby oceany, morza, jeziora, rzeki, i Antarktyda.

• Ludzie byliby na równi ze zwierzętami: inteligencją, mową, sposobem życia, myśleniem, tworzeniem stad, tworzeniem hierarchii itp.

• Nie byłoby państw, nie byłoby miast, nie byłoby wiosek, nie byłoby rządu, hierarchia byłaby taka sama jak np. wśród watahy wilków.

• Wszyscy mieszkali by w chatkach, mniejszych bądź większych. Zajmowalibyśmy się głównie uprawą roślin, łowieniem ryb, tworzeniem prostych ciast oraz dań wykorzystując owoce i dary matki natury, tworzeniem glinianych i drewnianych naczyń, opisywaniem własnych uczuć i świata dookoła, maksymalnie naturalnym życiem. Oddychalibyśmy wyłącznie świeżym powietrzem, nasze jedyne pojazdy to byłyby najwyżej rowery.

• Słona woda w jeziorach i rzekach byłaby dla nas zdatna do picia (jeśli czasami jej nie zanieczyściliśmy w pewien sposób).

• Ogólnie żyjemy w harmonii ze wszystkimi zwierzętami i z naturą. Nie ma walki ani rywalizacji.

• Nie ma groźnych chorób, ani groźnych owadów czy pająków.

• Nie ma brudu, wszystko jest czyste i estetyczne.

• Totalna wolność. Brak ograniczeń.

• Czuć ten spokój i bezpieczeństwo na świecie.

• Wszystkie zwierzęta są roślinożerne. Nawet jeśli trudno jest to sobie wyobrazić, to takie np. wilki mają inne uzębienie, są leniwe jak koty, potrafią przeżyć pijąc głównie wodę. Określenie „drapieżnik” nie istnieje.

• Ludzi na świecie jest wystarczająco. Maksymalnie miliard, ale zazwyczaj mniej.

• Rośliny są w stanie zaspokoić praktycznie wszystkie nasze potrzeby.
Wymyśliłem kiedyś taką roślinę, w skrócie: Ma ok. 2 metry wzrostu, otwiera się i zamyka, człowiek lub inne zwierzę wchodzi do tej rośliny, ona się zamyka i zaczyna wydzielać intensywną chemię pozwalającą człowiekowi spokojnie zasnąć, mieć piękne sny, czuć się bezpiecznie, zregenerować ciało i umysł tak, żeby na następny dzień człowiek czuł się maksymalnie wypoczęty. W skrócie wielka roślina, do której wchodzisz i w niej śpisz. Jest Ci wygodnie i nikt z zewnątrz nie może Ci przeszkodzić, bo np. na zewnątrz tej rośliny wyrastają kolce, kiedy w niej jesteś. Dodatkowo tłumi ona wszystkie dźwięki z zewnątrz, kiedy w niej jesteś.

• Jeśli chodzi o moralność, to nie istnieje krzywda, cierpienie, ból, zło, morderstwa, kradzież ani żadne inne złe rzeczy. Istnieje wyłącznie spokój, relaks, wyciszenie, introwersja. Ludzie chętnie dzielą się tym co mają, istnieje handel.

• Nie ma roszczeń, szantażu, toksycznych osób, konsumpcji, internetu, samotności, fałszu, egoizmu, wykorzystywania, wymagań. Istnieje wyłącznie spokój ducha, asertywność, zrozumienie, akceptacja, więź z naturą, ugodowość, skromność duszy, u WSZYSTKICH zwierząt.

• Każde zwierzę ma te same potrzeby i każde jest w stanie je maksymalne zaspokoić. Przez co każdy jest szczęśliwy. Szczęście to właśnie to, że nasze potrzeby są w 100% zaspokojone. Owoców i krzewów z owocami jest tak dużo, że każdy może się najeść i będzie czuł zaspokojenie głodu.

• Nic nie musisz. Zapamiętaj to. Nic nie musisz. Nic nie musimy jako cywilizacja. Nie musimy do niczego dążyć. Nie musimy się uczyć, nie ma potrzeby dążenia do wiedzy, nie ma potrzeby rozwoju. Nie ma potrzeby stworzenia „czegoś wielkiego”. Stan wiecznego życia w naturze i zaspokojenia wszystkich potrzeb (jedzenie, picie, sen itp.) będzie i może trwać wiecznie.

• Istnieją rośliny-„śmietniki”, które swoimi toksynami i swoim kwasem skonsumują wszystko, co do nich wrzucisz: papier, resztki jedzenia, cokolwiek.

• Nie istnieje plastik, tak samo jak nie istnieje prąd i internet. Nie istnieją religie, nie istnieje nic, co jest sztucznie „nasze”. Nie istnieją podziały, wszyscy jesteśmy razem, to nasza wspólna planeta, wszyscy żyjemy w zgodzie. Nie ma takich określeń, jak „prymitywny”, „upośledzony”, bo nikt nie tworzy takich aspołecznych słów. Wszyscy wyrażamy się ładnym językiem. Nawet jeśli istnieją różne języki, to zawsze staramy się dogadać :)

• Nikt nie dąży do tego, żeby mieć więcej i więcej dla siebie. Każdy ma swój kawałek ciasta, który wystarczy mu na całe życie.

• Nie istnieje coś takiego jak „gadzi mózg”. Każdy każdego akceptuje i nie ma żadnej osoby, która by swoim zachowaniem powodowała brak szacunku. Bo wszyscy z natury bylibyśmy wyciszeni i akceptujący.

• Spotka się człowiek z wilkiem lub człowiek z niedźwiedziem, jak równy z równym i jak brat z bratem. Nikt nie myśli o konflikcie :)

• Nie ma takiego słowa jak „niebezpieczeństwo”. Wszystko jest na tej planecie bezpieczne. Nie ma tragedii, nie ma powodzi, nie ma wybuchów wulkanów, nie ma trzęsień, nie ma kataklizmów. Słońce nigdy nie zgaśnie, bo ta utopia przelewa się na cały wszechświat.

• Nasza planeta jest wyłącznie niebiesko-zielona.

• Nie ma obrzydliwości. Nie ma depresji. Śmierć istnieje i przebiega łagodnie. Są 2-metrowe rośliny-„groby”, do których wkłada się zmarłych i którzy zamknięci w takiej roślinie za kilka miesięcy rozłożą się i nie pozostanie po nich nawet paznokieć.

?

Czemu ludzie nie mogą żyć w 100% naturalnie?
Skąd ta potężna chęć tworzenia miast i bloków z betonu i cegieł?
Skąd to dążenie do praktycznie samego boga?
Skąd to „więcej i więcej, musisz i musisz”?
Czy to wszystko dlatego, że istniały drapieżniki, istniały niebezpieczeństwa, które zmusiły nas do rozwoju?
W takim razie świat musi wyglądać tak, jak teraz wygląda? Czemu człowiek człowiekowi wilkiem?
Czemu dążymy do rozwoju technologii? Czy do tego zmusiła nas drapieżna i brutalna przyroda?
Czemu światem nie rządzą marzyciele, idealiści, fantaści, artyści?
Patrząc na niestety brutalną i drapieżną naturę można odnieść wrażenie, że dążymy w dobrym kierunku, bo chcemy stworzyć potężną cywilizację z betonu, technologię tylko po to, żeby zminimalizować naturalne zło tego świata – drapieżność i chłód matki natury?
Przecież to ona zmusiła nas do rozwoju tak naprawdę.
Dążymy do tego, żeby „w przyszłości” było lepiej. A czemu nie może być lepiej teraz? Cywilizacja niszczy lasy, morza i zwierzęta. Ale do tego zmusiła nas natura. Kiedy chodziliśmy po lasach, wszędzie było niebezpiecznie, wokół pełno drapieżników, którzy zaatakują nas, nawet jeśli my będziemy ulegli i ugodowi. Więc chcąc się od tego „wyrwać” niszczymy i podporządkowujemy to, co na początku naszego rozwoju chciało nas zabić. Przecież rozwinęlibyśmy się w innym kierunku, gdyby na samym początku naszego rozwoju wszystkie zwierzęta byłyby dla nas miłe, my bylibyśmy roślinożercami, a świat zaspokajałby nasze wszystkie potrzeby.

Pamiętacie jak opisałem tę roślinę, do której wchodzisz i w niej spokojnie zasypiasz? Dlaczego nie istnieje taka roślina w rzeczywistości? Dlaczego nie istnieje roślina-„śmietnik”, która swoim kwasem niszczyłaby te wszystkie plastikowe butelki? Dlaczego nie istnieje roślina-„grób”, do której chowalibyśmy zmarłych, których zmarłe ciało już po kilku miesiącach by nie istniało?

Drapieżne zwierzęta zawsze stanowiły dla nas niebezpieczeństwo, chciały nas zabić, więc my postanowiliśmy wybić się ponad je i je sobie podporządkować. My wszyscy spełniamy pewne zadania wyznaczone nam przez naturę, planetę Ziemię, i to nie my jesteśmy pomysłodawcami takiej przyrody.

To przez groźne owady, pożary, zimno, i wiele innych niedogodności zapragnęliśmy żyć w czymś więcej, niż tylko w drewnianej chatce. Warunki zmusiły nas do tego, żebyśmy stawali się tym, czym teraz jesteśmy i czym w przyszłości będziemy.

Czy to wszechświat bawi się sam ze sobą, aby siebie udoskonalać?
Sensem wszechświata jest rozwój do doskonałości, a nie stabilizacja?
I ten rozwój przebiega metodą prób i błędów? I my jesteśmy taką próbą?
Bardzo możliwe, że tak jest.