" Ostatnią osobą, która zwróciła się do mnie moim prawdziwym imieniem była moja matka. Wydawała wtedy swe ostatnie tchenie. Działo się to, gdy wraz z bratem mieliśmy zaledwie sześć lat i dłonie tak małe, ze z trudem mieściły się w jej wielkich, zalanych krwią rękach. Zacisnęła je na naszych palcach tak mocno, że ledwo mogłem skupić się na czymś innym. Tak mocno, że z trudem dostrzegałem małą, utwioną w jej żebrach kulę oraz malujący się w jej oczach strach."