środa – 26.05.2021
Witajcie kochani,
Pierwsza rzecz – 26 maja. Nie wiem, czy są tutaj jakieś mamy. Raczej nie sądzę. Ale tak czy inaczej 26 pozostaje 26, dlatego pamiętamy o wszystkich mamach, jesteśmy dla nich i czuwamy tak, jak one czuwają zawsze nad nami, składamy życzenia, myślimy i wspieramy. Mama jest jedna i mama mamą pozostanie na wieki wieków. Amen.
Druga rzecz – środa, czyli ja (haha 😁). Piszę, a więc coś się zmieniło (to mogłoby już uchodzić za regułę, naprawdę 🤭). Ale… Do sedna. Dzisiaj… *i tutaj werble*. Dzisiaj przychodzę z następną próbą strumienia świadomości. Przyznaję. Spodobała mi się ta forma. Polecam wszystkim pisarzom.
Ale wracając… Ten one shot napisałam na bazie "Fantastycznych zwierząt", a konkretnie na bazie Credence'a i jego historii obskurodziciela.
Tak więc… Nie przedłużając. Trzymajcie się ciepło. Szanujcie sami siebie. Kochajcie ludzi, których kochacie. Przeciwstawiajcie się nienawiści. I żyjcie. Żyjcie tak pełnie, jak tylko się da.
xXx
Alex

Hej kochani,
Co tam u was? Jak się trzymacie w dobie pandemii? Mam nadzieję, że żyjecie (tak, wyłapane, dobre chwile też się liczą;). Tak czy inaczej. "Zdalne" przytulasy chyba nie zaszkodzą? Przesyłam ich tyle, ile się da. Nie wszystkim, a każdemu z osobna.
Ostatnio powiedziałam, że shot wielkanocny pojawi się za tydzień lub dwa. Oczywiście, jak to ja, mam zawsze wyczucie 🤣. Pojawi się on zarówno dzisiaj, jak i za tydzień. Dzisiaj – pierwsza część. Za tydzień – druga i końcowa.
Jak możecie się domyślić, nie jest on może stricte wielkanocny, ale starałam się ten wątek tam wpleść chociaż troszeczkę. Wyszło, jak wyszło. Mam nadzieję, że się spodoba. Mimo wszystko.
Trzymajcie się
xXx
Alex
PS(: Pamiętajcie, że nigdy nie jesteście sami. :)

Witajcie kochani,
Środa, więc się odzywam. Dzisiaj przybywam do was z czymś innym niż rozdział opowiadanka, ale tym samym nie jest to coś, czego nikt się nie spodziewał (jestem do bólu przewidywalna 😞). No ale… Konkrety.
Wczoraj był 23 luty – Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją. Wiem, że już o tym mówiłam i poruszałam ten temat kilka razy, jednak chciałam wspomnieć jeszcze raz.
Żyjemy w świecie, w którym szerzy się wiele chorób. Nie tylko fizycznych, również psychicznych. Przez wzgląd na sytuację na świecie przybywa ich, niestety, coraz więcej. Najgorsze jest to, że nawet nie musi być to choroba. Wiele osób czuje się samotnych, niezrozumianych, niektórzy się boją. Może to trwać dłużej lub krócej. Może dojść do kryzysu, może być nawet stabilnie, ale konkretny stan może się ciągle utrzymywać.
Ja sama może nie jestem dobra w mówieniu, w wyrażaniu emocji, w pocieszaniu, ale zwracam uwagę, apeluję i proszę. Tylko razem możemy zwalczyć problemy. Wiele osób boi się prosić o pomoc, albo nie wie, jak miałoby to zrobić, choć pomoc drugiego człowieka mogłaby być zbawienia. Zastanówmy się. Być może właśnie takie osoby są wśród nas? W rodzinie? W szkole? W pracy? Pośród ludzi, których spotykamy? Zwracajmy uwagę na drobiazgi. Czasem mogą one kogoś uratować.
A może ktoś wprost prosi nas o pomoc? Nie odmawiajmy. Nawet jeśli wydaje nam się, że nie ma szans na rozwiązanie problemu, albo szkoda czasu. Uwierzcie mi, są szanse i nie szkoda czasu na ratowanie drugiego człowieka, jeśli ten jest w rozsypce. Ten czas wróci kiedyś do was, w jakiś konkretny sposób. Być może nawet poprzez tego konkretnego człowieka.
Nie bójmy się. Zawsze jest trudno. Zawsze będzie. Ale jakie mogą być skutki pomocy lub jej braku? Pamiętajcie – każdy najmniejszy krok ku poprawie jest dobry.
I żeby było jasne. 23 to dzień walki z depresją. Ale depresja nie jest jedyną chorobą psychiczną. Ten dzień traktuje jako pretekst do mówienia o różnych trudnościach i problemach, bo każdy z nas je ma. Często my sami potrzebujemy pomocy. A i wtedy nie bójmy się prosić, bo ktoś będzie w stanie pomóc nam lepiej i szybciej.
Po długim kazaniu
Przytulam zdalnie
Trzymajcie się
xXx
Alex